Razlan's |
| Rang Undang-undang Agama Islam di Tarik Balik ! Posted: 05 Jul 2013 07:27 PM PDT Dibawah ini merupakan rang undang-undang wilayah persekutuan 2013 yang ditarik balik kerana desakan orang-orang kafir Kalah sebelum berjuang... fasa 107(b) D.R. 1/2013 RANG UNDANG-UNDANG PENTADBIRAN AGAMA ISLAM (WILAYAH-WILAYAH PERSEKUTUAN) 2013 SUSUNAN FASAL BAHAGIAN I PERMULAAN Fasal 1. Tajuk ringkas, pemakaian dan permulaan kuat kuasa 2. Tafsiran 3. Kecualian prerogatif BAHAGIAN II MAJLIS AGAMA ISLAM WILAYAH PERSEKUTUAN 4. Penubuhan Majlis 5. Identiti di sisi undang-undang dan kuasa am Majlis 6. Majlis hendaklah membantu dan menasihati Yang di-Pertuan Agong 7. Kewajipan Majlis terhadap kemajuan ekonomi dan sosial orang Islam 8. Kuasa untuk menubuhkan syarikat 9. Kuasa untuk meminjam 10. Keanggotaan Majlis 11. Penamatan pelantikan 12. Pembatalan pelantikan 13. Penyiaran pelantikan, dan penamatan dan pembatalan pelantikan, dalam Warta 14. Kawalan oleh Pengerusi 15. Setiausaha Majlis 16. Kehadiran bukan anggota dalam mesyuarat Majlis2 Rang Undang-Undang Fasal 17. Mempengerusikan mesyuarat 18. Kuorum 19. Penjalanan urusan 20. Memanggil mesyuarat 21. Minit mesyuarat 22. Aturan urusan mesyuarat 23. Salinan terperaku bagi ketetapan 24. Permohonan cuti oleh Pengerusi dan anggota lain 25. Tindakan dalam hal yang perlu disegerakan 26. Jawatankuasa 27. Pewakilan kewajipan atau kuasa Majlis 28. Pelantikan Ketua Pegawai Eksekutif 29. Pelantikan pegawai dan pekhidmat Majlis 30. Kerahsiaan 31. Pekhidmat awam 32. Majlis boleh menentukan tatacaranya sendiri BAHAGIAN III MUFTI, JAWATANKUASA FATWA DAN FATWA BERHUBUNG DENGAN PERKARA YANG MENYENTUH KEPENTINGAN NEGARA 33. Pelantikan Mufti dan Timbalan Mufti 34. Fungsi Mufti 35. Jawatankuasa Fatwa 36. Kuasa Jawatankuasa Fatwa untuk membuat fatwa 37. Tatacara membuat fatwa 38. Fatwa yang disiarkan dalam Warta adalah mengikat 39. Pindaan, ubah suaian atau pembatalan fatwa 40. Fatwa berhubung dengan perkara yang menyentuh kepentingan negara 41. Menerima pakai nasihat dan syor Jawatankuasa Fatwa KebangsaanPentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 3 Fasal 42. Meminta pendapat daripada Jawatankuasa Fatwa 43. Qaul muktamad yang hendaklah diikuti BAHAGIAN IV MAHKAMAH SYARIAH DAN MAHKAMAH RAYUAN SYARIAH 44. Penubuhan Mahkamah Syariah dan Mahkamah Rayuan Syariah 45. Pelantikan Ketua Hakim Syarie 46. Pelantikan Hakim Mahkamah Rayuan Syariah 47. Pelantikan Hakim Mahkamah Tinggi Syariah 48. Pelantikan Hakim Mahkamah Rendah Syariah 49. Kod etika Hakim Syarie dan Hakim Mahkamah Rayuan Syariah 50. Ketua Pendaftar, Pendaftar, Timbalan Pendaftar dan Penolong Pendaftar 51. Bidang kuasa Mahkamah Tinggi Syariah 52. Bidang kuasa Mahkamah Rendah Syariah 53. Rayuan kepada Mahkamah Tinggi Syariah 54. Permohonan untuk mendapatkan kebenaran merayu 55. Perakuan pewarisan 56. Bidang kuasa pengawasan dan penyemakan Mahkamah Tinggi Syariah 57. Bidang kuasa Mahkamah Rayuan Syariah 58. Bidang kuasa pengawasan dan penyemakan Mahkamah Rayuan Syariah 59. Keanggotaan Mahkamah Rayuan Syariah 60. Keputusan Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah ikut majoriti 61. Penerusan prosiding di Mahkamah Rayuan Syariah walaupun Hakim tiada 62. Mahkamah terbuka 63. Bahasa 64. Tindakan bersaling 65. Perlindungan Hakim, pegawai Mahkamah, dsb. 66. Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah 67. Arahan Amalan4 Rang Undang-Undang BAHAGIAN V PENDAKWAAN DAN PERWAKILAN Fasal 68. Ketua Pendakwa Syarie dan Pendakwa Syarie 69. Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama dan Pegawai Penguat Kuasa Agama 70. Peguam Syarie BAHAGIAN VI PERUNTUKAN KEWANGAN Baitulmal dan tatacara kewangan Majlis 71. Penubuhan Baitulmal 72. Anggaran pendapatan dan perbelanjaan 73. Perbelanjaan Majlis 74. Akaun bank 75. Akaun dan laporan tahunan Zakat dan fi trah 76. Kuasa Majlis untuk memungut dan mengagihkan zakat dan fi trah 77. Kuasa untuk membuat peraturan-peraturan 78. Rayuan Wakaf, nazar dan amanah 79. Majlis menjadi pemegang amanah tunggal wakaf, nazar dan amanah 80. Peletakhakan harta wakaf, nazar dan amanah pada Majlis 81. Sekatan bagi pewujudan amanah khairat 82. Pendapatan daripada wakaf dan nazar 83. Modal wakaf dan nazar 84. Pengertian surat cara tentang wakaf atau nazar 85. Penyiaran senarai harta wakaf, nazar dan amanahPentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 5 Pungutan khairat Fasal 86. Pungutan khairat BAHAGIAN VII MASJID 87. Majlis menjadi pemegang amanah tunggal bagi masjid dan tanah yang berkaitan 88. Sekatan tentang penubuhan masjid dan penalti 89. Penubuhan masjid 90. Penyenggaraan masjid dan kawasannya 91. Pelantikan Pegawai Masjid 92. Tauliah Pegawai Masjid 93. Tempoh jawatan Pegawai Masjid 94. Kawalan dan arahan ke atas Pegawai Masjid 95. Jawatankuasa Kariah 96. Pengecualian masjid BAHAGIAN VIII PEMELUKAN AGAMA ISLAM 97. Kehendak-kehendak bagi pemelukan agama Islam 98. Saat memeluk agama Islam 99. Tugas dan kewajipan mualaf 100. Pelantikan Ketua Pendaftar Mualaf dan Pendaftar Mualaf 101. Pendaftaran mualaf 102. Perakuan Memeluk Agama Islam 103. Pengiktirafan mualaf sebagai orang Islam 104. Penentuan sama ada orang yang tidak didaftarkan ialah seorang mualaf 105. Kesalahan memberikan maklumat palsu 106. Kuasa untuk membuat peraturan-peraturan 107. Keupayaan untuk memeluk agama Islam 6 Rang Undang-Undang BAHAGIAN IX PENDIDIKAN AGAMA ISLAM Fasal 108. Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama Islam 109. Kesalahan mengajar agama Islam atau apa-apa perkara tentang agama Islam tanpa tauliah 110. Sekolah agama Islam 111. Pengecualian BAHAGIAN X AM 112. Kuasa am untuk membuat peraturan-peraturan 113. Hukum Syarak BAHAGIAN XI PEMANSUHAN, KECUALIAN DAN PERALIHAN 114. Pemansuhan 115. Kecualian dan peralihan 116. Keberterusan prosiding sivil dan jenayah JADUALPentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 7 RANG UNDANG-UNDANG b e r n a m a Suatu Akta bagi mengadakan peruntukan baru tentang pentadbiran agama Islam, penubuhan dan bidang kuasa Mahkamah Syariah, penubuhan dan fungsi Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan dan perkara-perkara lain yang berhubungan dengannya. [ ] DIPERBUAT oleh Parlimen Malaysia seperti yang berikut: BAHAGIAN I PERMULAAN Tajuk ringkas, pemakaian dan permulaan kuat kuasa 1. (1) Akta ini bolehlah dinamakan Akta Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 2013. (2) Akta ini terpakai hanya bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya. (3) Akta ini mula berkuat kuasa pada tarikh yang ditetapkan oleh Yang di-Pertuan Agong melalui pemberitahuan dalam Warta; dan Yang di-Pertuan Agong boleh menetapkan tarikh yang berlainan bagi permulaan kuat kuasa peruntukan yang berlainan dalam Akta ini.8 Rang Undang-Undang Tafsiran 2. (1) Dalam Akta ini, melainkan jika konteksnya menghendaki makna yang lain— "Akta terdahulu" ertinya Akta Pentadbiran Undang-Undang Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1993 [Akta 505]; "anak kariah" ertinya seseorang yang tinggal tetap atau pada kelazimannya bermukim dalam sesuatu kariah masjid; "Baitulmal" ertinya kumpulan wang yang ditubuhkan di bawah seksyen 71; "Hakim" atau "Hakim Syarie" ertinya Hakim Mahkamah Tinggi Syariah atau Mahkamah Rendah Syariah, mengikut mana-mana yang berkenaan, yang dilantik di bawah subseksyen 47(1) atau 48(1); "Hakim Mahkamah Rayuan Syariah" ertinya Hakim Mahkamah Rayuan Syariah yang dilantik di bawah subseksyen 46(1); "Hukum Syarak" ertinya Hukum Syarak mengikut Mazhab Shafie, atau mengikut mana-mana satu Mazhab Hanafi, Maliki atau Hanbali; "Jawatankuasa Fatwa" ertinya Jawatankuasa Fatwa yang ditubuhkan di bawah seksyen 35; "Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan" ertinya Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan yang ditubuhkan oleh Majlis Raja-Raja di bawah peraturan 11 Peraturan Majlis Kebangsaan bagi Hal Ehwal Ugama Islam Malaysia; "Jawatankuasa Kariah" ertinya Jawatankuasa Kariah yang ditubuhkan melalui peraturan-peraturan yang dibuat di bawah seksyen 95; "kariah masjid", yang berhubungan dengan sesuatu masjid, ertinya kawasan yang di dalamnya sesuatu masjid itu terletak; "Ketua Hakim Syarie" ertinya Ketua Hakim Syarie yang dilantik di bawah subseksyen 45(1);Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 9 "Ketua Pegawai Eksekutif" ertinya Ketua Pegawai Eksekutif Majlis yang dilantik di bawah subseksyen 28(1); "Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama" ertinya pegawai yang dilantik sebagai Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama di bawah subseksyen 69(1); "Ketua Pendakwa Syarie" ertinya pegawai yang dilantik sebagai Ketua Pendakwa Syarie di bawah subseksyen 68(1); "Mahkamah" ertinya Mahkamah Rendah Syariah atau Mahkamah Tinggi Syariah, mengikut mana-mana yang berkenaan, yang ditubuhkan di bawah subseksyen 44(1) atau (2); "Mahkamah Rayuan Syariah" ertinya Mahkamah Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah subseksyen 44(3); "Mahkamah Sivil" ertinya mana-mana mahkamah yang ditubuhkan di bawah Perkara 121 Perlembagaan Persekutuan; "Mahkamah Syariah" ertinya Mahkamah Rendah Syariah atau Mahkamah Tinggi Syariah, mengikut mana-mana yang berkenaan, yang ditubuhkan di bawah subseksyen 44(1) atau (2); "Majlis" ertinya Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan yang ditubuhkan di bawah subseksyen 4(1); "Majlis terdahulu" ertinya Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan yang ditubuhkan di bawah Akta terdahulu; "masjid" ertinya bangunan— (a) yang digunakan bagi sembahyang Jumaat dan sembahyang lain dan kegiatan yang disuruh, disyorkan atau dibenarkan oleh agama Islam; dan (b) yang penggunaannya sebagai yang sedemikian dibenarkan oleh Majlis di bawah seksyen 89, dan termasuklah mana-mana surau, madrasah atau bangunan lain yang ditetapkan oleh Majlis sebagai masjid di bawah seksyen itu;10 Rang Undang-Undang "Menteri" ertinya Menteri yang bertanggungjawab bagi pentadbiran agama Islam di Wilayah-Wilayah Persekutuan; "mualaf" ertinya orang yang memeluk agama Islam yang disebut di dalam seksyen 98; "Mufti" ertinya orang yang dilantik menjadi Mufti bagi WilayahWilayah Persekutuan di bawah subseksyen 33(1), dan termasuklah Timbalan Mufti; "nazar" ertinya ikrar yang dilafazkan untuk melakukan sesuatu perbuatan bagi apa-apa maksud yang dibenarkan oleh Hukum Syarak; "nazar am" ertinya sesuatu nazar yang dimaksudkan keseluruhannya atau sebahagiannya bagi faedah masyarakat Islam pada amnya atau mana-mana bahagian masyarakat Islam, dan bukan bagi individu atau individu-individu; "Negeri" termasuklah Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya; "orang Islam" ertinya seseorang yang menganut agama Islam dan termasuklah— (a) seseorang yang salah seorang atau kedua-dua ibu bapanya, pada masa kelahiran orang itu, ialah orang Islam; (b) seseorang yang dibesarkan atas asas bahawa dia ialah orang Islam; (c) seseorang yang telah memeluk agama Islam mengikut kehendak seksyen 97; (d) seseorang yang lazimnya dikenali sebagai orang Islam; atau (e) seseorang yang ditunjukkan sebagai telah menyatakan, dalam hal keadaan yang dia terikat di sisi undangundang untuk menyatakan yang benar, bahawa dia ialah orang Islam, sama ada pernyataan itu secara lisan atau bertulis;Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 11 "Pegawai Masjid" ertinya Imam, Imam Ratib, Bilal, Pembantu Bilal atau mana-mana orang yang memegang sesuatu jawatan dengan apa-apa nama, stail atau gelaran sebagaimana yang diberikan dari semasa ke semasa oleh Majlis berhubung dengan pengurusan sesuatu masjid; "Pegawai Penguat Kuasa Agama" ertinya pegawai yang dilantik sebagai Pegawai Penguat Kuasa Agama di bawah subseksyen 69(1); "Peguam Syarie" ertinya orang yang diterima masuk sebagai Peguam Syarie di bawah seksyen 70; "Pendakwa Syarie" ertinya pegawai yang dilantik di bawah subseksyen 68(3); "Pengerusi" ertinya Pengerusi Majlis yang dilantik di bawah seksyen 10; "Setiausaha" ertinya Setiausaha Majlis yang disebut dalam subseksyen 15(1); "wakaf" ertinya— (a) penyerahan kekal hakmilik mana-mana harta yang daripadanya apa-apa faedah, keuntungan atau kepentingan boleh dinikmati; (b) penyerahan kekal apa-apa faedah, keuntungan atau kepentingan yang boleh dinikmati daripada apa-apa harta; atau (c) penyediaan kepakaran dan perkhidmatan yang daripadanya apa-apa faedah, keuntungan atau kepentingan boleh dinikmati, sama ada sebagai wakaf am atau wakaf khas mengikut Hukum Syarak tetapi tidak termasuk amanah sebagaimana yang ditakrifkan di bawah Akta Pemegang Amanah 1949 [Akta 208]; "wakaf am" ertinya apa-apa wakaf yang diwujudkan bagi maksud kebajikan dan khairat umum mengikut Hukum Syarak;12 Rang Undang-Undang "wakaf khas" ertinya apa-apa wakaf yang diwujudkan bagi maksud khusus sama ada ditentukan oleh waqif atau Majlis dan hendaklah mengikut Hukum Syarak; "waqif" ertinya orang yang mewujudkan suatu wakaf. (2) Semua perkataan dan ungkapan yang digunakan dalam Akta ini dan tidak ditakrifkan dalam Akta ini tetapi ditakrifkan dalam Bahagian I Akta Tafsiran 1948 dan 1967 [Akta 388] hendaklah masing-masing mempunyai erti yang diberikan kepadanya dalam Bahagian itu setakat yang erti itu tidak bercanggah dengan Hukum Syarak. (3) Bagi mengelakkan keraguan tentang identiti atau pentafsiran perkataan dan ungkapan yang digunakan dalam Akta ini yang disenaraikan dalam Jadual, rujukan bolehlah dibuat kepada tulisan Arab bagi perkataan dan ungkapan itu yang ditunjukkan bersetentangan dengannya dalam Jadual itu. Kecualian prerogatif 3. Kecuali sebagaimana yang diperuntukkan dengan nyata dalam Akta ini, tiada apa-apa jua yang terkandung dalam Akta ini boleh mengurangkan atau menyentuh hak dan kuasa Yang di-Pertuan Agong sebagai Ketua Agama Islam di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan sebagaimana yang ditetapkan dan dinyatakan dalam Perlembagaan Persekutuan. BAHAGIAN II MAJLIS AGAMA ISLAM WILAYAH PERSEKUTUAN Penubuhan Majlis 4. (1) Suatu badan yang dikenali sebagai "Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan" ditubuhkan untuk membantu dan menasihati Yang di-Pertuan Agong dalam perkara berhubung dengan agama Islam.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 13 (2) Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan yang ditubuhkan menurut kuasa Akta terdahulu sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, disifatkan sebagai Majlis yang ditubuhkan di bawah subseksyen (1). Identiti di sisi undang-undang dan kuasa am Majlis 5. (1) Majlis hendaklah menjadi suatu pertubuhan perbadanan yang kekal turun-temurun dan mempunyai suatu meterai perbadanan yang hendaklah mengandungi apa-apa tanda yang diluluskan oleh Majlis dan meterai itu boleh, dari semasa ke semasa, dipecahkan, ditukar, diubah atau dibuat baru sebagaimana yang difikirkan patut oleh Majlis, dan, sehingga suatu meterai diadakan oleh Majlis, meterai Majlis terdahulu bolehlah digunakan sebagai meterai perbadanan Majlis. (2) Majlis boleh membawa guaman dan dibawa guaman terhadapnya atas nama perbadanannya. (3) Tertakluk kepada dan bagi maksud Akta ini, Majlis boleh, atas apa-apa terma yang disifatkannya patut mengikut Hukum Syarak— (a) membuat kontrak; dan (b) berkenaan dengan tiap-tiap jenis harta alih dan tak alih dan kepentingan mengenai harta alih dan tak alih bagi tiap-tiap perihalan— (i) memperoleh, membeli dan mengambil harta dan kepentingan itu; dan (ii) memegang, menikmati, memindahhakkan, menyerahhakkan, menyerahkan, memulangkan, menggadai, menggadai janji, mendemis, menyerahhak semula, memindahkan atau selainnya melupuskan, atau membuat apa-apa urusan mengenai, harta itu dan apa-apa kepentingan mengenai harta itu yang terletak hak pada Majlis. (4) Majlis hendaklah mempunyai kuasa untuk bertindak sebagai wasi sesuatu wasiat atau sebagai pentadbir harta pusaka seseorang si mati atau sebagai pemegang amanah mana-mana amanah.14 Rang Undang-Undang (5) Majlis hendaklah mempunyai apa-apa kuasa selanjutnya dan menjalankan apa-apa kewajipan yang diberikan kepadanya oleh Akta ini atau mana-mana Akta lain. Majlis hendaklah membantu dan menasihati Yang di-Pertuan Agong 6. Majlis hendaklah membantu dan menasihati Yang di-Pertuan Agong berkenaan dengan semua perkara berhubung dengan agama Islam di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan, kecuali perkaraperkara Hukum Syarak dan berhubung dengan pentadbiran keadilan, dan dalam semua perkara sedemikian hendaklah menjadi pihak berkuasa utama di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan selepas Yang di-Pertuan Agong, kecuali jika diperuntukkan selainnya dalam Akta ini. Kewajipan Majlis terhadap kemajuan ekonomi dan sosial orang Islam 7. (1) Menjadi kewajipan Majlis untuk menggalakkan, mendorong, memudahkan dan mengusahakan kemajuan ekonomi dan sosial masyarakat Islam di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan selaras dengan Hukum Syarak. (2) Bagi maksud menunaikan kewajipannya di bawah subseksyen (1), Majlis hendaklah mempunyai kuasa— (a) untuk menjalankan segala aktiviti yang tidak melibatkan apa-apa unsur yang tidak dibenarkan oleh agama Islam, khususnya memajukan perusahaan komersial dan perindustrian, yang penjalanannya ternyata kepada Majlis adalah perlu, berfaedah atau menyenangkan bagi atau berkaitan dengan penunaian kewajipan yang sedemikian, termasuklah membuat, memasang, memproses, membungkus, menggred dan memasarkan keluaran; (b) untuk menggalakkan penjalanan apa-apa aktiviti sedemikian oleh badan atau orang lain, dan bagi maksud itu untuk menubuhkan atau memperkembangkan, atau menggalakkan penubuhan atau perkembangan, badan lain untuk menjalankan apa-apa aktiviti sedemikian sama ada di bawah kawalan sepenuhnya atau kawalan separa Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 15 oleh Majlis atau secara bebas, dan untuk memberikan bantuan kepada badan atau orang lain itu yang ternyata kepada Majlis mempunyai kemudahan untuk menjalankan apa-apa aktiviti sedemikian, termasuklah pemberian bantuan kewangan dengan cara pemberian pinjaman atau selainnya; (c) untuk menjalankan apa-apa aktiviti sedemikian bersamasama dengan badan atau orang lain, termasuklah jabatan atau pihak berkuasa Kerajaan Persekutuan atau Kerajaan Negeri, atau sebagai ejen pengurus atau selainnya bagi pihak Kerajaan Persekutuan; (d) untuk melabur dalam apa-apa pelaburan yang dibenarkan sebagaimana yang ditakrifkan oleh Akta Pemegang Amanah 1949, dan melupuskan pelaburan itu atas apaapa terma dan syarat sebagaimana yang ditentukan oleh Majlis; (e) untuk menubuhkan apa-apa skim bagi pemberian pinjaman daripada Baitulmal kepada individu beragama Islam bagi maksud pendidikan tinggi; (f) untuk menubuhkan, menyenggarakan dan mengawal sekolah Islam, institusi pengajian Islam dan institusi latihan dan penyelidikan Islam; (g) untuk menubuhkan, menyenggarakan dan menguruskan rumah kebajikan, tempat perlindungan dan pusat pemulihan; dan (h) untuk melakukan segala perbuatan yang difikirkan oleh Majlis dikehendaki atau suai manfaat. Kuasa untuk menubuhkan syarikat 8. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, menubuhkan syarikat di bawah Akta Syarikat 1965 [Akta 125] untuk menjalankan apa-apa aktiviti Majlis dalam melaksanakan kewajipan dan kuasanya di bawah seksyen 7. (2) Tiap-tiap syarikat yang ditubuhkan atau berupa sebagai ditubuhkan oleh Majlis di bawah Akta Syarikat 1965 sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini, hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, disifatkan telah ditubuhkan dengan sah dan hendaklah terus wujud seolah-olah syarikat itu telah ditubuhkan oleh Majlis di bawah subseksyen (1).16 Rang Undang-Undang (3) Apa-apa pembiayaan atau bantuan kewangan yang diberikan oleh Majlis kepada sesuatu syarikat yang disebut dalam subseksyen (2) hendaklah disifatkan telah diberikan dengan sah di bawah subseksyen 7(2). Kuasa untuk meminjam 9. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Menteri Kewangan dan atas apa-apa terma dan syarat yang ditentukan oleh Menteri Kewangan, meminjam apa-apa jumlah wang yang diperlukannya untuk menunaikan mana-mana fungsinya di bawah Akta ini. (2) Jumlah wang yang dipinjam di bawah subseksyen (1) hendaklah dibayar ke dalam Baitulmal. Keanggotaan Majlis 10. (1) Majlis hendaklah terdiri daripada anggota yang berikut: (a) Pengerusi, yang hendaklah dilantik oleh Yang di-Pertuan Agong atas nasihat Perdana Menteri; (b) Ketua Pengarah Jabatan Kemajuan Islam Malaysia sebagai Timbalan Pengerusi; (c) Ketua Setiausaha Negara atau wakilnya; (d) Peguam Negara atau wakilnya; (e) Mufti; (f) Ketua Polis Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur atau wakilnya; (g) Datuk Bandar Kuala Lumpur atau wakilnya; dan (h) tidak lebih daripada lapan belas orang anggota lain yang hendaklah dilantik oleh Yang di-Pertuan Agong atas nasihat Menteri, sekurang-kurangnya enam orang daripada mereka hendaklah orang yang arif dalam Hukum Syarak. (2) Anggota Majlis yang dilantik di bawah perenggan (1)(a) dan (h) hendaklah memegang jawatan selama tempoh yang tidak melebihi tiga tahun.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 17 (3) Seseorang anggota Majlis yang telah habis tempoh jawatannya adalah layak dilantik semula. (4) Jika orang yang memegang jawatan yang dinyatakan dalam perenggan (1)(c), (d), (f) atau (g) bukan seorang Islam, wakil orang itu hendaklah seorang orang Islam dan hendaklah menjadi anggota bagi menggantikan orang itu. (5) Tiap-tiap orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini telah dilantik sebagai Pengerusi, Timbalan Pengerusi dan anggota Majlis terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini dan tertakluk kepada Akta ini, terus menjadi Pengerusi, Timbalan Pengerusi dan anggota Majlis masing-masing sehingga habis tempoh pelantikannya. Penamatan pelantikan 11. Pelantikan seseorang anggota Majlis yang dilantik hendaklah tamat— (a) apabila dia mati; (b) jika dia meletakkan jawatannya dengan surat yang dialamatkan kepada Yang di-Pertuan Agong melalui Pengerusi, atau dalam hal Pengerusi, dengan surat yang dialamatkan kepada Yang di-Pertuan Agong melalui Menteri; atau (c) jika dia tidak ada di Malaysia, tanpa kebenaran bertulis daripada Pengerusi, selama tempoh melebihi enam bulan. Pembatalan pelantikan 12. Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Menteri, membatalkan pelantikan mana-mana anggota Majlis yang dilantik jika— (a) kelakuan anggota itu, sama ada yang berkaitan dengan kewajipannya sebagai anggota atau selainnya, adalah kelakuan yang memburukkan nama Majlis; (b) anggota itu telah menjadi tidak berupaya untuk menjalankan kewajipannya dengan sempurna sebagai anggota Majlis; 18 Rang Undang-Undang (c) anggota itu telah tidak menghadiri tiga mesyuarat Majlis secara berturut-turut tanpa alasan yang mencukupi pada pendapat Pengerusi atau, dalam hal Pengerusi, tanpa kebenaran Menteri; (d) anggota itu telah bertindak bertentangan dengan kepentingan Majlis; atau (e) anggota itu ialah seorang bankrap. Penyiaran pelantikan, dan penamatan dan pembatalan pelantikan, dalam Warta 13. Pelantikan di bawah seksyen 10, dan penamatan dan pembatalan pelantikan di bawah seksyen 11 dan 12, hendaklah disiarkan dalam Warta. Kawalan oleh Pengerusi 14. Pengerusi hendaklah menjalankan kawalan ke atas segala pertimbangtelitian dan prosiding Majlis dan hendaklah bertanggungjawab bagi penjalanannya yang sepatutnya dan teratur. Setiausaha Majlis 15. (1) Pengarah Jabatan Agama Islam Wilayah Persekutuan hendaklah menjadi Setiausaha Majlis. (2) Tertakluk kepada apa-apa arahan yang diberikan oleh Pengerusi kepadanya, Setiausaha hendaklah bertanggungjawab ke atas semua surat-menyurat dan dokumen Majlis, dan hendaklah dalam apa-apa hal lain menjalankan tugas yang dikenakan ke atasnya oleh Akta ini atau yang diberikan kepadanya oleh Pengerusi. (3) Setiausaha berhak menghadiri semua mesyuarat Majlis dan mengambil bahagian dalam pertimbangtelitiannya, tetapi tidak berhak mengundi. Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 19 Kehadiran bukan anggota dalam mesyuarat Majlis 16. (1) Jika seseorang anggota Majlis di bawah perenggan 10(1)(c), (d), (e), (f), (g) atau subseksyen 10(4) tidak dapat menghadiri mana-mana mesyuarat Majlis, anggota itu boleh diwakili oleh seorang pegawai beragama Islam daripada Jabatan yang sama dengannya dalam mesyuarat itu. (2) Pengerusi boleh mengundang mana-mana orang yang bukan anggota Majlis untuk hadir dalam mana-mana mesyuarat Majlis jika urusan di hadapan mesyuarat itu menyebabkan kehadiran orang itu diperlukan. (3) Seorang wakil anggota yang disebut di bawah subseksyen (1) dan seseorang yang diundang di bawah subseksyen (2) berhak mengambil bahagian dalam pertimbangtelitian Majlis tetapi tidak berhak mengundi. Mempengerusikan mesyuarat 17. (1) Pengerusi, atau semasa ketidakhadirannya, Timbalan Pengerusi, hendaklah mempengerusikan semua mesyuarat Majlis. (2) Jika Pengerusi dan Timbalan Pengerusi tidak hadir dalam sesuatu mesyuarat, anggota yang hadir hendaklah memilih seorang daripada kalangan anggota-anggota itu untuk mempengerusikan mesyuarat itu. Kuorum 18. Tiada urusan, kecuali mengenai penangguhan, boleh dilakukan dalam sesuatu mesyuarat, dan tiada ketetapan atau tindakan Majlis yang dibuat atau dilaksanakan dalam sesuatu mesyuarat adalah sah, melainkan jika sekurang-kurangnya satu pertiga daripada anggotanya, termasuklah orang yang mempengerusikan mesyuarat, hadir dalam mesyuarat itu.20 Rang Undang-Undang Penjalanan urusan 19. (1) Kecuali sebagaimana yang diperuntukkan dengan nyata selainnya oleh Akta ini, semua urusan Majlis hendaklah dijalankan dalam mesyuarat Majlis yang diadakan secara berkala dan hendaklah dibereskan melalui ketetapan majoriti anggota yang hadir dan berhak mengundi. (2) Ketetapan secara bertulis yang ditandatangani oleh semua anggota Majlis hendaklah, melainkan jika dalam mana-mana hal atau golongan hal khas diarahkan selainnya oleh Yang di-Pertuan Agong, mempunyai kesan yang sama seperti ketetapan yang diluluskan dengan sewajarnya di bawah subseksyen (1). Memanggil mesyuarat 20. (1) Mesyuarat Majlis hendaklah diadakan dengan tetap sehingga tidak lebih daripada tiga bulan kalendar boleh berlalu antara satu mesyuarat dengan mesyuarat yang berikutnya. (2) Semua mesyuarat Majlis hendaklah dipanggil oleh Setiausaha. (3) Pengerusi boleh, pada bila-bila masa, mengarahkan Setiausaha memanggil mesyuarat. (4) Mana-mana empat orang anggota Majlis boleh pada bila-bila masa secara bertulis menghendaki Setiausaha memanggil mesyuarat Majlis dengan syarat mereka memaklumkan Setiausaha maksud yang baginya mereka menghendaki mesyuarat itu dipanggil. (5) Setiausaha hendaklah memanggil mesyuarat dalam tempoh empat belas hari dari tarikh penerimaan arahan di bawah subseksyen (3) atau kehendak di bawah subseksyen (4). (6) Sekurang-kurangnya tujuh hari notis secara bertulis hendaklah diberikan bagi mana-mana mesyuarat, tetapi Pengerusi boleh, jika dia berpendapat bahawa ada keperluan mendesak untuk memanggil suatu mesyuarat dengan notis yang lebih singkat, mengarahkan supaya kehendak notis tujuh hari itu diketepikan. (7) Notis mesyuarat boleh dihantar melalui pos, faksimile atau e-mel.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 21 (8) Notis yang dihantar kepada seseorang anggota Majlis melalui pos hendaklah dialamatkan ke tempat tinggalnya yang terakhir diketahui dan hendaklah disifatkan telah disampaikan mengikut penjalanan biasa pos. (9) Notis yang dihantar kepada seseorang anggota Majlis melalui faksimile hendaklah dihantar kepada nombor faksimile yang diberikan oleh anggota itu secara bertulis kepada Setiausaha dan notis itu hendaklah disifatkan telah diterima oleh anggota itu apabila kod panggilan balik diterima oleh Setiausaha. (10) Notis yang dihantar kepada seseorang anggota Majlis melalui e-mel hendaklah dihantar ke alamat e-mel yang diberikan oleh anggota itu kepada Setiausaha secara bertulis dan notis itu hendaklah disifatkan telah diterima oleh anggota itu— (a) jika pentadbir e-mel yang berkenaan memaklumkan bahawa e-mel itu sudah berjaya dihantar; atau (b) jika tidak ada makluman daripada pentadbir e-mel bahawa e-mel itu telah tidak berjaya dihantar. (11) Tiada notis mesyuarat diperlukan dalam hal anggota Majlis yang sedang berada di luar Malaysia. Minit mesyuarat 21. (1) Setiausaha hendaklah menyimpan minit segala mesyuarat Majlis. (2) Tertakluk kepada subseksyen (4), minit mesyuarat yang terdahulu hendaklah dibaca dan disahkan, tertakluk kepada apaapa pindaan yang diperlukan, pada tiap-tiap mesyuarat. (3) Minit itu hendaklah dicatatkan dalam buku minit Majlis dan hendaklah mengandungi rekod kata demi kata penuh bagi tiap-tiap ketetapan yang dibuat oleh Majlis. (4) Sebelum sesuatu minit mesyuarat yang terdahulu boleh dibaca dan disahkan pada tiap-tiap mesyuarat di bawah subseksyen (2), suatu salinan draf minit itu hendaklah dihantar kepada Yang di-Pertuan Agong untuk perkenannya dengan secepat yang dapat dilaksanakan selepas setiap mesyuarat Majlis yang berhubungan 22 Rang Undang-Undang dengan draf minit itu; dan jika minit itu dipinda semasa minit itu disahkan oleh mesyuarat, Yang di-Pertuan Agong hendaklah dengan serta-merta dimaklumkan tentang pindaan yang dibuat itu. (5) Tiada keputusan yang dibuat dalam mana-mana mesyuarat Majlis boleh diambil tindakan sehingga minit mesyuarat itu disahkan atau, jika tindakan dikehendaki diambil sebelum minit itu disahkan, Yang di-Pertuan Agong telah menandakan perkenannya secara bertulis bagi tindakan itu diambil. Aturan urusan mesyuarat 22. (1) Pengerusi hendaklah menentukan aturan urusan mesyuarat. (2) Pengerusi boleh menentukan aturan anggota Majlis boleh berucap dalam mesyuarat dan boleh pada bila-bila masa menghendaki mana-mana anggota berhenti berucap dalam mesyuarat. (3) Pengerusi hendaklah mempunyai undi pemutus jika terdapat persamaan undi bagi apa-apa ketetapan. Salinan terperaku bagi ketetapan 23. Suatu salinan apa-apa ketetapan Majlis yang diperakui oleh Setiausaha sebagai salinan benar ketetapan itu hendaklah menjadi keterangan yang mencukupi mengenainya, dan semua mahkamah hendaklah memberikan pengiktirafan kehakiman kepada ketetapan itu tanpa bukti tandatangan Setiausaha. Permohonan cuti oleh Pengerusi dan anggota lain 24. (1) Jika Pengerusi menjangkakan bahawa dia tidak akan berada di Malaysia selama tempoh lebih daripada tiga puluh hari, dia hendaklah memohon cuti daripada Yang di-Pertuan Agong dan Yang di-Pertuan Agong boleh memberikan apa-apa arahan sebagaimana yang difikirkannya patut. (2) Jika mana-mana anggota Majlis menjangkakan bahawa dia tidak akan berada di Malaysia selama tempoh lebih daripada tiga puluh hari, dia hendaklah memohon cuti daripada Pengerusi.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 23 Tindakan dalam hal yang perlu disegerakan 25. (1) Dalam apa-apa hal yang perlu disegerakan, Pengerusi boleh melakukan atau mengarahkan supaya dilakukan bagi pihak Majlis apa-apa tindakan atau perkara yang boleh dilakukan dengan sah melalui ketetapan Majlis. (2) Jika apa-apa tindakan atau perkara dilakukan menurut subseksyen (1), suatu mesyuarat Majlis hendaklah diadakan dalam masa tujuh hari selepas itu bagi maksud mengesahkan tindakan atau perkara yang dilakukan itu; dan jika Majlis enggan mengesahkan tindakan atau perkara yang dilakukan itu, Yang di-Pertuan Agong boleh memberikan apa-apa arahan berkenaan dengannya sebagaimana yang difikirkannya patut. Jawatankuasa 26. Majlis boleh menubuhkan apa-apa jawatankuasa untuk membantunya dalam menunaikan kewajipannya atau menjalankan kuasanya. Pewakilan kewajipan atau kuasa Majlis 27. (1) Majlis boleh, melalui ketetapan, dan tertakluk kepada syarat dan sekatan yang difikirkan patut oleh Majlis, mewakilkan penunaian mana-mana kewajipannya atau penjalanan manamana kuasanya kepada Pengerusi, Setiausaha atau mana-mana jawatankuasa Majlis. (2) Penunaian kewajipan dan penjalanan kuasa menurut pewakilan di bawah subseksyen (1) hendaklah tertakluk kepada kawalan dan arahan Majlis. (3) Pengerusi, Setiausaha atau jawatankuasa yang kepadanya pewakilan dibuat di bawah subseksyen (1) hendaklah memaklumkan Majlis tentang semua tindakan dan perkara yang dilakukan olehnya menurut pewakilan itu.24 Rang Undang-Undang Pelantikan Ketua Pegawai Eksekutif 28. (1) Majlis hendaklah melantik seorang Ketua Pegawai Eksekutif Majlis daripada kalangan pegawai perkhidmatan awam am Persekutuan atas apa-apa terma dan syarat yang difikirkan sesuai oleh Majlis. (2) Ketua Pegawai Eksekutif hendaklah— (a) bertanggungjawab dalam membantu Setiausaha dalam melaksanakan dasar dan ketetapan Majlis; (b) mempunyai kawalan am terhadap pegawai dan pekhidmat Majlis; dan (c) bertanggungjawab terhadap apa-apa arahan Majlis dari semasa ke semasa. Pelantikan pegawai dan pekhidmat Majlis 29. (1) Majlis boleh melantik atau mengambil kerja apa-apa bilangan pegawai dan pekhidmat yang perlu untuk membantunya menjalankan fungsi-fungsinya. (2) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, membuat peraturan-peraturan mengenai syarat perkhidmatan pegawai dan pekhidmatnya. Kerahsiaan 30. Prosiding Majlis hendaklah dirahsiakan dan tiada anggota Majlis, termasuklah wakilnya yang disebut dalam seksyen 16, pegawai dan pekhidmat Majlis, dan orang yang diundang ke sesuatu mesyuarat Majlis, boleh mendedahkan apa-apa perkara yang telah berbangkit dalam mana-mana mesyuarat Majlis kepada mana-mana orang selain Yang di-Pertuan Agong atau Menteri atau mana-mana anggota Majlis melainkan jika dia dibenarkan secara nyata oleh Majlis. Pekhidmat awam 31. Tiap-tiap anggota, pegawai dan pekhidmat Majlis hendaklah disifatkan sebagai pekhidmat awam mengikut pengertian Kanun Keseksaan [Akta 574].Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 25 Majlis boleh menentukan tatacaranya sendiri 32. Tertakluk kepada peruntukan lain Akta ini, Majlis boleh menentukan tatacara dan amalannya sendiri. BAHAGIAN III MUFTI, JAWATANKUASA FATWA DAN FATWA BERHUBUNG DENGAN PERKARA YANG MENYENTUH KEPENTINGAN NEGARA Pelantikan Mufti dan Timbalan Mufti 33. (1) Yang di-Pertuan Agong, atas nasihat Menteri, selepas berunding dengan Majlis, boleh melantik mana-mana orang yang layak dan sesuai untuk menjadi Mufti dan Timbalan Mufti bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan. (2) Pelantikan Mufti dan Timbalan Mufti hendaklah disiarkan dalam Warta. (3) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini, merupakan Mufti dan Timbalan Mufti bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, disifatkan telah dilantik dengan sewajarnya di bawah seksyen ini dan hendaklah terus memegang jawatan itu. Fungsi Mufti 34. Mufti hendaklah membantu dan menasihati Yang di-Pertuan Agong berkenaan dengan semua perkara Hukum Syarak, dan dalam semua perkara sedemikian hendaklah menjadi pihak berkuasa utama di Wilayah-Wilayah Persekutuan selepas Yang di-Pertuan Agong, kecuali jika diperuntukkan selainnya dalam Akta ini. Jawatankuasa Fatwa 35. (1) Suatu jawatankuasa yang dikenali sebagai Jawatankuasa Fatwa ditubuhkan.26 Rang Undang-Undang (2) Jawatankuasa Fatwa hendaklah terdiri daripada— (a) Mufti, sebagai Pengerusi; (b) Timbalan Mufti; (c) dua orang anggota Majlis yang dinamakan oleh Majlis; (d) tidak kurang daripada dua orang dan tidak lebih daripada tujuh orang yang layak dan sesuai yang dilantik oleh Majlis; dan (e) seorang pegawai daripada Jabatan Mufti yang dilantik oleh Majlis, sebagai Setiausaha. (3) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini, telah dilantik atau dinamakan sebagai anggota Jawatankuasa Perundingan Hukum Syarak yang ditubuhkan di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini dan tertakluk kepada Akta ini, disifatkan telah dilantik atau dinamakan di bawah seksyen ini dan hendaklah terus menjadi anggota Jawatankuasa Fatwa sehingga habis tempoh pelantikannya di bawah Akta terdahulu. (4) Tertakluk kepada Akta ini, Jawatankuasa Fatwa boleh menentukan tatacara dan amalannya sendiri. Kuasa Jawatankuasa Fatwa untuk membuat fatwa 36. Tertakluk kepada seksyen 40, Jawatankuasa Fatwa hendaklah, atas arahan Yang di-Pertuan Agong, dan boleh atas inisiatifnya sendiri atau atas permintaan mana-mana orang yang dibuat melalui surat yang ditujukan kepada Mufti, membuat suatu fatwa atas apa-apa persoalan yang belum selesai atau yang menimbulkan pertikaian berhubung dengan Hukum Syarak. Tatacara membuat fatwa 37. (1) Sebelum Jawatankuasa Fatwa membuatsuatu fatwa, Mufti boleh menyebabkan suatu kajian atau penyelidikan dijalankan sebagaimana yang diarahkan olehnya dan suatu kertas kerja disediakan.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 27 (2) Bila mana Jawatankuasa Fatwa bercadang hendak membuat suatu fatwa, Mufti hendaklah memanggil suatu mesyuarat Jawatankuasa Fatwa bagi maksud membincangkan fatwa yang dicadangkan itu. (3) Selepas suatu fatwa dibuat oleh Jawatankuasa Fatwa, Mufti hendaklah, bagi pihak dan atas nama Jawatankuasa Fatwa, membuat syor kepada Yang di-Pertuan Agong untuk mendapatkan perkenannya bagi penyiaran fatwa itu dalam Warta. (4) Apabila fatwa itu telah diperkenankan oleh Yang di-Pertuan Agong, Mufti hendaklah memaklumkan Majlis tentang fatwa itu dan selepas itu hendaklah menyebabkan supaya fatwa itu disiarkan dalam Warta. (5) Sesuatu fatwa yang disiarkan dalam Warta hendaklah disertakan dengan pernyataan bahawa fatwa itu dibuat di bawah seksyen ini. (6) Sesuatu fatwa hendaklah disiarkan dalam bahasa kebangsaan dalam tulisan Rumi, tetapi teks fatwa itu dalam tulisan Jawi boleh juga disiarkan. (7) Apa-apa pernyataan yang dibuat oleh Jawatankuasa Fatwa tidak boleh diambil sebagai fatwa melainkan jika pernyataan itu disiarkan dalam Warta mengikut subseksyen (4). Fatwa yang disiarkan dalam Warta adalah mengikat 38. (1) Apabila disiarkan dalam Warta, sesuatu fatwa hendaklah mengikat tiap-tiap orang Islam yang berada di Wilayah-Wilayah Persekutuan sebagai ajaran agamanya dan hendaklah menjadi kewajipannya di sisi agama untuk mematuhi dan berpegang dengan fatwa itu melainkan jika dia dibenarkan oleh Hukum Syarak untuk tidak mengikut fatwa itu dalam perkara amalan, kepercayaan atau pendapat peribadi. (2) Sesuatu fatwa hendaklah diiktiraf oleh semua mahkamah di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan tentang semua perkara yang dinyatakan dalamnya.28 Rang Undang-Undang Pindaan, ubah suaian atau pembatalan fatwa 39. (1) Jawatankuasa Fatwa boleh meminda, mengubah suai atau membatalkan mana-mana fatwa yang telah disiarkan dalam Warta di bawah Akta ini atau di bawah Akta terdahulu. (2) Sesuatu pindaan, ubah suaian atau pembatalan sesuatu fatwa hendaklah disifatkan sebagai suatu fatwa dan seksyen 37, kecuali subseksyen 37(5), hendaklah terpakai baginya. (3) Sesuatu pindaan, ubah suaian atau pembatalan sesuatu fatwa yang disiarkan dalam Warta hendaklah disertakan dengan pernyataan bahawa fatwa itu dibuat di bawah subseksyen (1). Fatwa berhubung dengan perkara yang menyentuh kepentingan negara 40. (1) Walau apa pun kuasa Jawatankuasa Fatwa di bawah seksyen 36, bila mana Jawatankuasa Fatwa mendapati bahawa sesuatu fatwa yang dicadangkan dibuat adalah berhubung dengan perkara yang menyentuh kepentingan negara, Jawatankuasa Fatwa hendaklah menangguhkan fatwa yang dicadangkan itu dan membuat syor kepada Yang di-Pertuan Agong untuk mendapatkan perkenannya supaya fatwa yang dicadangkan itu dirujukkan kepada Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan, melalui Majlis Raja-Raja. (2) Sesuatu fatwa adalah dianggap berhubungan dengan perkara yang menyentuh kepentingan negara jika persoalan itu ada hubungan dengan apa-apa perkara, dasar, program atau aktiviti yang secara langsung menyentuh kepentingan Kerajaan Persekutuan, Kerajaan Negeri atau mana-mana kementerian, jabatan atau agensinya. (3) Jika Yang di-Pertuan Agong memberikan perkenannya di bawah subseksyen (1), Jawatankuasa Fatwa hendaklah merujukkan fatwa itu kepada Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan melalui Majlis Raja-Raja. (4) Jika Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan menasihatkan atau mengesyorkan supaya— (a) fatwa yang dicadangkan itu dibuat, dengan atau tanpa apa-apa ubah suaian; atau (b) suatu fatwa lain tentang perkara itu dibuat,Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 29 dan Majlis Raja-Raja bersetuju dengan nasihat dan syor Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan itu, Jawatankuasa Fatwa bolehlah menyebabkan supaya fatwa mengikut nasihat dan syor itu disiarkan dalam Warta tanpa apa-apa pindaan atau ubah suaian dan peruntukan seksyen 37, kecuali subseksyen 37(5), hendaklah terpakai baginya. (5) Sesuatu fatwa yang disiarkan dalam Warta hendaklah disertakan dengan pernyataan bahawa fatwa itu dibuat di bawah seksyen ini. Menerima pakai nasihat dan syor Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan 41. (1) Jawatankuasa Fatwa hendaklah menerima pakai apa-apa nasihat dan syor Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan yang menyentuh apa-apa perbuatan atau amalan yang dipersetujui oleh Majlis Raja-Raja sebagai merupakan perbuatan atau amalan yang meliputi seluruh Persekutuan menurut perenggan (b) Fasal (2) Perkara 38 Perlembagaan Persekutuan. (2) Nasihat atau syor yang diterima pakai di bawah subseksyen (1) hendaklah disifatkan sebagai suatu fatwa dan seksyen 37, kecuali subseksyen 37(5), hendaklah terpakai baginya. (3) Sesuatu fatwa yang disiarkan dalam Warta hendaklah disertakan dengan pernyataan bahawa fatwa itu dibuat di bawah seksyen ini. Meminta pendapat daripada Jawatankuasa Fatwa 42. Mufti tidak boleh dipanggil untuk memberikan pendapat atau keterangan berhubung dengan Hukum Syarak di mana-mana Mahkamah Sivil atau Mahkamah Syariah, tetapi jika dalam mana-mana mahkamah selain Mahkamah Syariah, apa-apa persoalan tentang Hukum Syarak perlu diputuskan, mahkamah itu boleh meminta pendapat Jawatankuasa Fatwa tentang persoalan itu, dan Mufti boleh memperakukan pendapat Jawatankuasa Fatwa itu kepada mahkamah yang membuat permintaan itu.30 Rang Undang-Undang Qaul muktamad yang hendaklah diikuti 43. (1) Dalam mengeluarkan apa-apa fatwa di bawah seksyen 37, atau memberikan apa-apa pendapat di bawah seksyen 42, Jawatankuasa Fatwa hendaklah pada lazimnya mengikut qaul muktamad (pendapat-pendapat yang diterima) Mazhab Shafie. (2) Jika Jawatankuasa Fatwa berpendapat bahawa dengan mengikut qaul muktamad Mazhab Shafie itu akan membawa kepada suatu keadaan yang berlawanan dengan kepentingan awam, Jawatankuasa Fatwa bolehlah mengikut qaul muktamad Mazhab Hanafi, Maliki atau Hanbali. (3) Jika Jawatankuasa Fatwa berpendapat bahawa tiada satu pun qaul muktamad daripada empat Mazhab itu boleh diikuti tanpa membawa kepada keadaan yang berlawanan dengan kepentingan awam, Jawatankuasa Fatwa bolehlah membuat fatwa itu mengikut ijtihad tanpa terikat dengan qaul muktamad daripada mana-mana Mazhab yang empat itu. BAHAGIAN IV MAHKAMAH SYARIAH DAN MAHKAMAH RAYUAN SYARIAH Penubuhan Mahkamah Syariah dan Mahkamah Rayuan Syariah 44. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melalui pemberitahuan dalam Warta, menubuhkan Mahkamah Rendah Syariah bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan di tempat-tempat yang difikirkannya patut. (2) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melalui pemberitahuan dalam Warta, menubuhkan Mahkamah Tinggi Syariah bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan di tempat-tempat yang difikirkannya patut. (3) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melalui pemberitahuan dalam Warta, menubuhkan Mahkamah Rayuan Syariah bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 31 Pelantikan Ketua Hakim Syarie 45. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melantik seorang Ketua Hakim Syarie. (2) Seseorang layak dilantik di bawah subseksyen (1) jika dia seorang warganegara dan selama tidak kurang daripada— (a) sepuluh tahun sebelum pelantikannya, telah memegang jawatan Hakim Mahkamah Tinggi Syariah, Hakim Mahkamah Rendah Syariah, Kadhi, Pendaftar atau Pendakwa Syarie atau pada suatu masa memegang mana-mana satu daripada jawatan itu dan pada masa yang lain memegang mana-mana jawatan yang lain pula; (b) lima belas tahun sebelum pelantikannya, memegang apa-apa jawatan selain daripada yang dinyatakan dalam perenggan (a), di bawah Skim Pegawai Syariah dalam perkhidmatan awam am Persekutuan; atau (c) lima belas tahun sebelum pelantikannya, telah menjadi Peguam Syarie dan arif dalam Hukum Syarak. (3) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini, memegang jawatan Ketua Hakim Syarie di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, terus memegang jawatan Ketua Hakim Syarie seolah-olah dia telah dilantik di bawah subseksyen (1). (4) Pelantikan di bawah subseksyen (1) hendaklah disiarkan dalam Warta. (5) Bagi maksud seksyen ini, "Pendaftar" ertinya Pendaftar Mahkamah Tinggi Syariah yang dilantik di bawah seksyen 50 dan termasuklah Ketua Pendaftar Mahkamah Rayuan Syariah. (6) Bagi maksud seksyen ini, "Pendakwa Syarie" termasuk Ketua Pendakwa Syarie. Pelantikan Hakim Mahkamah Rayuan Syariah 46. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melantik sembilan orang Islam untuk membentuk suatu panel tetap hakim Mahkamah Rayuan Syariah. 32 Rang Undang-Undang (2) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas syor Majlis, melantik seorang Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah daripada kalangan hakim-hakim Mahkamah Rayuan Syariah. (3) Seseorang yang dilantik di bawah subseksyen (1), jika dia bukan daripada kalangan Pegawai Syariah dalam perkhidmatan awam am Persekutuan, hendaklah memegang jawatan selama tempoh tiga tahun dan layak untuk dilantik semula. (4) Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah memilih dua atau empat daripada kalangan panel tetap hakim untuk membentuk suatu kuorum hakim di Mahkamah Rayuan Syariah berkenaan dengan tiap-tiap pendengaran. (5) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini, memegang jawatan sebagai Hakim Mahkamah Rayuan Syariah di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, terus memegang jawatan sebagai Hakim Mahkamah Rayuan Syariah seolah-olah dia telah dilantik di bawah subseksyen (1). (6) Semua pelantikan di bawah subseksyen (1) hendaklah disiarkan dalam Warta. Pelantikan Hakim Mahkamah Tinggi Syariah 47. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melantik Hakim-Hakim Mahkamah Tinggi Syariah. (2) Seseorang layak dilantik di bawah subseksyen (1) jika dia seorang warganegara dan selama tidak kurang daripada— (a) sepuluh tahun sebelum pelantikannya, telah memegang jawatan Hakim Mahkamah Rendah Syariah, Kadhi, Pendaftar atau Pendakwa Syarie atau pada suatu masa memegang mana-mana satu daripada jawatan itu dan pada masa yang lain memegang mana-mana jawatan yang lain pula; (b) sepuluh tahun sebelum pelantikannya, memegang apa-apa jawatan selain yang dinyatakan dalam perenggan (a), di bawah Skim Pegawai Syariah dalam perkhidmatan awam am Persekutuan; atau (c) lima belas tahun sebelum pelantikannya, telah menjadi Peguam Syarie dan arif dalam Hukum Syarak.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 33 (3) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini, memegang jawatan sebagai Hakim Mahkamah Tinggi Syariah di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, terus memegang jawatan sebagai Hakim Mahkamah Tinggi Syariah seolah-olah dia telah dilantik di bawah subseksyen (1). (4) Semua pelantikan di bawah subseksyen (1) hendaklah disiarkan dalam Warta. (5) Bagi maksud seksyen ini, "Pendaftar" ertinya Pendaftar Mahkamah Tinggi Syariah yang dilantik di bawah seksyen 50 dan termasuk Ketua Pendaftar Mahkamah Rayuan Syariah. (6) Bagi maksud seksyen ini, "Pendakwa Syarie" termasuk Ketua Pendakwa Syarie. Pelantikan Hakim Mahkamah Rendah Syariah 48. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas syor Ketua Hakim Syarie, melantik daripada kalangan Pegawai Syariah dalam perkhidmatan awam am Persekutuan, Hakim-Hakim Mahkamah Rendah Syariah. (2) Orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini, memegang jawatan sebagai Hakim Mahkamah Rendah Syariah di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, terus memegang jawatan sebagai Hakim Mahkamah Rendah Syariah seolah-olah dia telah dilantik di bawah subseksyen (1). (3) Semua pelantikan di bawah subseksyen (1) hendaklah disiarkan dalam Warta. Kod etika Hakim Syarie dan Hakim Mahkamah Rayuan Syariah 49. Yang di-Pertuan Agong boleh, atas syor Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah, menetapkan secara bertulis suatu kod etika yang hendaklah dipatuhi oleh semua Hakim Syarie dan Hakim Mahkamah Rayuan Syariah.34 Rang Undang-Undang Ketua Pendaftar, Pendaftar, Timbalan Pendaftar dan Penolong Pendaftar 50. Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Ketua Hakim Syarie, melantik seorang Ketua Pendaftar Mahkamah Rayuan Syariah, Pendaftar-Pendaftar Mahkamah Tinggi Syariah, Timbalan-Timbalan Pendaftar Mahkamah Tinggi Syariah dan Penolong-Penolong Pendaftar Mahkamah Rendah Syariah daripada kalangan Pegawai Syariah dalam perkhidmatan awam am Persekutuan. Bidang kuasa Mahkamah Tinggi Syariah 51. (1) Mahkamah Tinggi Syariah hendaklah mempunyai bidang kuasa di seluruh Wilayah-Wilayah Persekutuan dan hendaklah diketuai oleh seorang Hakim Mahkamah Tinggi Syariah. (2) Walau apa pun subseksyen (1), Ketua Hakim Syarie boleh bersidang sebagai Hakim Mahkamah Tinggi Syariah dan mengetuai Mahkamah itu. (3) Mahkamah Tinggi Syariah hendaklah— (a) dalam bidang kuasa jenayahnya, membicarakan apa-apa kesalahan yang dilakukan oleh seseorang orang Islam dan boleh dihukum di bawah Akta ini, Akta Undang-Undang Keluarga Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1984 [Akta 303], Akta Kesalahan Jenayah Syariah (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1997 [Akta 559] atau di bawah mana-mana undang-undang bertulis lain yang sedang berkuat kuasa yang menetapkan kesalahan-kesalahan terhadap perintahperintah agama Islam, dan boleh mengenakan apa-apa hukuman yang diperuntukkan bagi kesalahan itu; dan (b) dalam bidang kuasa malnya, mendengar dan memutuskan semua tindakan dan prosiding jika semua pihak dalam tindakan atau prosiding itu ialah orang Islam dan tindakan atau prosiding itu adalah berhubungan dengan— (i) pertunangan, perkahwinan, ruju', perceraian, pembubaran perkahwinan (fasakh), nusyuz, atau pemisahan kehakiman (faraq) atau apa-apa perkara lain berhubung dengan perhubungan antara suami isteri;Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 35 (ii) apa-apa pelupusan atau tuntutan, harta yang berbangkit daripada mana-mana perkara yang dinyatakan dalam subperenggan (i); (iii) nafkah orang tanggungan, kesahtarafan, atau penjagaan atau jagaan (hadhanah) kanak-kanak; (iv) pembahagian, atau tuntutan, harta sepencarian; (v) wasiat atau alang semasa marad-al-maut; (vi) alang semasa hidup, atau penyelesaian yang dibuat tanpa balasan yang memadai dengan wang atau nilaian wang, oleh seorang Islam; (vii) wakaf atau nazar; (viii) pembahagian dan pewarisan harta berwasiat atau tidak berwasiat; (ix) penentuan orang yang berhak kepada bahagian harta pusaka si mati yang beragama Islam atau bahagian-bahagian yang kepadanya masing-masing orang itu berhak; (x) perisytiharan bahawa seseorang itu bukan lagi orang Islam; (xi) perisytiharan bahawa seseorang yang telah mati itu ialah seorang Islam atau sebaliknya pada masa kematiannya; dan (xii) perkara-perkara lain yang berkenaan dengannya bidang kuasa diberikan oleh mana-mana undangundang bertulis. Bidang kuasa Mahkamah Rendah Syariah 52. (1) Sesuatu Mahkamah Rendah Syariah hendaklah mempunyai bidang kuasa di seluruh Wilayah-Wilayah Persekutuan dan hendaklah diketuai oleh seorang Hakim Mahkamah Rendah Syariah. (2) Mahkamah Rendah Syariah hendaklah— (a) dalam bidang kuasa jenayahnya, membicarakan apa-apa kesalahan yang dilakukan oleh seseorang orang Islam di bawah Akta ini, Akta Undang-Undang Keluarga Islam 36 Rang Undang-Undang (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1984, Akta Kesalahan Jenayah Syariah (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1997 atau mana-mana undang-undang bertulis lain yang menetapkan kesalahan-kesalahan terhadap perintah-perintah agama Islam yang hukuman bagi kesalahan itu yang diperuntukkan oleh Akta atau mana-mana undang-undang bertulis lain itu tidak melebihi tiga ribu ringgit atau pemenjaraan selama tempoh dua tahun atau kedua-duanya, dan boleh mengenakan mana-mana hukuman yang diperuntukkan bagi kesalahan itu; dan (b) dalam bidang kuasa malnya, mendengar dan memutuskan semua tindakan dan prosiding yang Mahkamah Tinggi Syariah diberi kuasa untuk mendengar dan memutuskannya, jika amaun atau nilai hal perkara yang dipertikaikan itu tidak melebihi satu ratus ribu ringgit atau tidak dapat dianggarkan dengan wang (tidak termasuk tuntutan hadhanah atau harta sepencarian). (3) Yang di-Pertuan Agong boleh, dari semasa ke semasa, melalui perintah yang disiarkan dalam Warta memperluaskan bidang kuasa mal Mahkamah Rendah Syariah. Rayuan kepada Mahkamah Tinggi Syariah 53. (1) Rayuan boleh dibuat kepada Mahkamah Tinggi Syariah daripada apa-apa keputusan sesuatu Mahkamah Rendah Syariah— (a) dalam bidang kuasa jenayahnya, oleh pendakwa atau oleh orang yang telah disabitkan, dan rayuan itu boleh sama ada terhadap pembebasan, sabitan atau hukuman atau mana-mana daripadanya; dan (b) dalam bidang kuasa malnya— (i) oleh mana-mana orang yang terkilan dengan keputusan itu, jika amaun yang dituntut itu tidak kurang daripada satu ribu ringgit; (ii) dalam semua kes yang melibatkan apa-apa keputusan mengenai taraf diri, oleh mana-mana orang yang terkilan dengan keputusan itu; danPentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 37 (iii) dalam semua kes berhubung dengan nafkah orang tanggungan, oleh mana-mana orang yang terkilan dengan keputusan itu, tetapi tiada rayuan boleh dibuat terhadap keputusan yang telah dibuat dengan persetujuan; dan (c) dalam apa-apa kes lain, jika Mahkamah Tinggi Syariah memberikan kebenaran untuk merayu. (2) Dalam mana-mana rayuan, Mahkamah Tinggi Syariah boleh— (a) dalam perkara jenayah, menolak rayuan, mensabitkan dan menghukum pihak yang merayu, memerintahkan supaya Mahkamah perbicaraan memanggil pembelaan atau membuat siasatan lanjut, menambah atau meminda jenis hukuman, memerintahkan perbicaraan semula, atau meminda atau mengakaskan apa-apa perintah Mahkamah perbicaraan; dan (b) dalam perkara mal, mengesahkan, mengakaskan atau mengubah keputusan Mahkamah perbicaraan, menjalankan mana-mana kuasa yang boleh dijalankan oleh Mahkamah perbicaraan, membuat apa-apa perintah yang sepatutnya dibuat oleh Mahkamah perbicaraan, atau memerintahkan perbicaraan semula. Permohonan untuk mendapatkan kebenaran merayu 54. (1) Suatu rayuan atau permohonan bagi mendapatkan kebenaran untuk merayu di bawah perenggan 53(1)(c) hendaklah dibuat kepada Mahkamah Tinggi Syariah mengikut cara yang ditetapkan, tetapi dalam apa-apa keadaan hendaklah dalam tempoh empat belas hari dari tarikh penghakiman, perintah atau keputusan yang berkenaan dengannya permohonan itu dibuat atau, dalam keadaan apabila pemohon tidak mengetahuinya pada tarikh itu dan tidak dengan menjalankan usaha yang munasabah dapat mengetahuinya, dalam tempoh empat belas hari dari tarikh penghakiman, perintah atau keputusan itu sampai kepada pengetahuannya.38 Rang Undang-Undang (2) Mahkamah Tinggi Syariah, apabila mendengar mana-mana permohonan bagi mendapatkan kebenaran untuk merayu, boleh atas alasan khas melanjutkan masa untuk merayu, walaupun masanya telah tamat. Perakuan pewarisan 55. Jika dalam penjalanan mana-mana prosiding berhubung dengan pentadbiran atau pembahagian harta pusaka si mati yang beragama Islam, mana-mana mahkamah atau pihak berkuasa, selain Mahkamah Tinggi Syariah atau Mahkamah Rendah Syariah, mempunyai kewajipan untuk menentukan— (a) orang yang berhak mendapat bahagian dalam harta pusaka itu; atau (b) bahagian-bahagian yang kepadanya masing-masing orang itu berhak, Mahkamah Syariah boleh, atas permohonan mana-mana orang yang menuntut bahawa dia menjadi benefisiari atau wakil benefisiari, dan apabila dibayar fi yang ditetapkan, memperakukan faktafakta yang didapati oleh Mahkamah Syariah itu dan pendapat Mahkamah Syariah itu tentang orang-orang yang berhak mendapat bahagian dalam harta pusaka itu dan tentang bahagian-bahagian yang kepadanya masing-masing orang itu berhak. Bidang kuasa pengawasan dan penyemakan Mahkamah Tinggi Syariah 56. (1) Mahkamah Tinggi Syariah hendaklah mempunyai bidang kuasa pengawasan dan penyemakan ke atas semua Mahkamah Rendah Syariah dan boleh, jika didapati perlu oleh Mahkamah Tinggi Syariah itu demi kepentingan keadilan, sama ada atas kehendaknya sendiri atau atas kehendak mana-mana pihak atau orang yang berkepentingan, pada mana-mana peringkat dalam apa-apa perkara atau prosiding, sama ada mal atau jenayah, dalam mana-mana Mahkamah Rendah Syariah, memanggil dan memeriksa mana-mana rekod tentang perkara atau prosiding itu dan boleh memberikan apa-apa arahan, perintah atau keputusan yang dikehendaki demi keadilan.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 39 (2) Apabila Mahkamah Tinggi Syariah memanggil rekod sesuatu perkara atau prosiding di bawah subseksyen (1), semua prosiding dalam Mahkamah Rendah Syariah tentang perkara atau prosiding itu hendaklah digantung sementara menanti perintah selanjutnya daripada Mahkamah Tinggi Syariah. Bidang kuasa Mahkamah Rayuan Syariah 57. (1) Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah mempunyai bidang kuasa untuk mendengar dan memutuskan apa-apa rayuan terhadap apa-apa keputusan yang dibuat oleh Mahkamah Tinggi Syariah dalam menjalankan bidang kuasa asalnya. (2) Apabila suatu rayuan daripada sesuatu keputusan Mahkamah Rendah Syariah telah diputuskan oleh Mahkamah Tinggi Syariah, Mahkamah Rayuan Syariah boleh, atas permohonan mana-mana pihak, memberikan kebenaran untuk diputuskan olehnya sendiri apa-apa persoalan undang-undang berkepentingan awam yang telah timbul dalam perjalanan rayuan itu dan yang keputusannya oleh Mahkamah Tinggi Syariah telah menyentuh keputusan rayuan itu. (3) Apabila kebenaran telah diberikan oleh Mahkamah Rayuan Syariah, Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah mendengar dan memutuskan persoalan yang dibenarkan dirujukkan bagi keputusannya dan membuat apa-apa perintah yang boleh dibuat oleh Mahkamah Tinggi Syariah dan yang difikirkannya adil bagi penyelesaian rayuan itu. Bidang kuasa pengawasan dan penyemakan Mahkamah Rayuan Syariah 58. (1) Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah mempunyai bidang kuasa pengawasan dan penyemakan ke atas Mahkamah Tinggi Syariah dan boleh, jika didapati perlu olehnya demi kepentingan keadilan, sama ada atas kehendaknya sendiri atau atas kehendak mana-mana pihak atau orang yang berkepentingan, pada manamana peringkat dalam apa-apa perkara atau prosiding, sama ada mal atau jenayah, dalam Mahkamah Tinggi Syariah, memanggil dan memeriksa mana-mana rekod tentang perkara atau prosiding itu dan boleh memberikan apa-apa arahan, perintah atau keputusan yang dikehendaki demi keadilan.40 Rang Undang-Undang (2) Apabila Mahkamah Rayuan Syariah memanggil rekod tentang apa-apa perkara atau prosiding di bawah subseksyen (1), semua prosiding dalam Mahkamah Tinggi Syariah tentang perkara atau prosiding itu hendaklah digantung sementara menanti perintah selanjutnya daripada Mahkamah Rayuan Syariah. Keanggotaan Mahkamah Rayuan Syariah 59. (1) Sesuatu rayuan dalam Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah didengar dan diputuskan oleh seorang pengerusi dan dua orang atau empat orang Hakim Mahkamah Rayuan Syariah sebagaimana yang ditentukan oleh Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah. (2) Walau apa pun seksyen 46, Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah boleh melantik mana-mana Hakim Mahkamah Tinggi Syariah untuk menjadi seorang anggota Mahkamah Rayuan Syariah bagi mana-mana prosiding yang tertentu jika Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah berpendapat wajar berbuat demikian. (3) Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah menjadi pengerusi tiap-tiap prosiding Mahkamah Rayuan Syariah melainkan jika— (a) rayuan atau semakan dalam Mahkamah Rayuan Syariah itu adalah terhadap keputusan Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah yang telah bersidang sebagai Hakim Mahkamah Tinggi Syariah; atau (b) Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah tidak dapat menjadi pengerusi kerana apa-apa sebab lain. (4) Jika Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah tidak boleh menjadi pengerusi atas apa-apa sebab yang dinyatakan dalam subseksyen (3), Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah melantik hakim yang paling kanan antara Hakim Mahkamah Rayuan Syariah untuk menjadi pengerusi. Keputusan Mahkamah Rayuan Syariah hendaklah ikut majoriti 60. Rayuan hendaklah diputuskan mengikut pendapat majoriti anggota Mahkamah Rayuan Syariah.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 41 Penerusan prosiding di Mahkamah Rayuan Syariah walaupun Hakim tiada 61. (1) Jika dalam penjalanan apa-apa prosiding dalam sesuatu rayuan pada bila-bila masa sebelum diumumkan keputusan, mana-mana Hakim Mahkamah Rayuan Syariah yang mendengar prosiding itu tidak dapat, kerana sakit atau apa-apa sebab lain, hadir dan menyelesaikan prosiding itu atau selainnya menjalankan fungsinya sebagai Hakim Mahkamah itu, maka, jika kedua-dua pihak bersetuju, pendengaran itu hendaklah diteruskan dan keputusan atau keputusan yang ditangguhkan, mengikut mana-mana yang berkenaan, hendaklah diberikan oleh dua atau empat orang Hakim Mahkamah yang ada itu, dan bagi maksud rayuan itu, Mahkamah hendaklah disifatkan telah dianggotai dengan sempurnanya. (2) Dalam mana-mana kes seperti yang tersebut dalam subseksyen (1), jika tiada keputusan sebulat suara oleh HakimHakim yang ada itu, rayuan itu hendaklah didengar semula. (3) Jika di bawah subseksyen (1) kedua-dua pihak tidak memberikan persetujuan mereka, atau lebih daripada seorang Hakim tidak dapat, kerana sakit atau apa-apa sebab lain, hadir dan menyelesaikan prosiding itu atau selainnya menjalankan fungsi mereka sebagai Hakim Mahkamah itu, rayuan itu hendaklah didengar semula. Mahkamah terbuka 62. (1) Tertakluk kepada mana-mana undang-undang bertulis lain dan subseksyen (2), semua perbicaraan dalam Mahkamah Syariah hendaklah terbuka kepada orang ramai. (2) Walau apa pun subseksyen (1), Mahkamah Syariah boleh memerintahkan bahawa keseluruhan atau mana-mana bahagian mana-mana prosiding di hadapannya diadakan secara tertutup jika Mahkamah Syariah itu berpuas hati bahawa perintah itu adalah perlu demi kepentingan keadilan atau kesusilaan. Bahasa 63. Bahasa kebangsaan hendaklah menjadi bahasa bagi semua prosiding di Mahkamah Syariah dan semua dokumen serta nota prosiding boleh menggunakan tulisan Rumi atau Jawi.42 Rang Undang-Undang Tindakan bersaling 64. (1) Jika Mahkamah Syariah dalam mana-mana Negeri di Malaysia mengeluarkan waran atau saman, mengikut manamana yang berkenaan, di bawah peruntukan undang-undang yang berkuat kuasa dalam Negeri itu untuk dilaksanakan ke atas atau disampaikan kepada mana-mana orang yang berada atau dipercayai berada di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan, mana-mana Hakim Syarie, boleh mengesahkan waran atau saman itu dengan menandatanganinya dan waran atau saman itu boleh dilaksanakan ke atas atau disampaikan kepada orang itu seolah-olah waran atau saman itu telah dikeluarkan oleh Mahkamah Syariah di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan menurut peruntukan Akta ini. (2) Jika Mahkamah Syariah di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan mengeluarkan waran yang memberikan kuasa untuk menangkap mana-mana orang, atau saman yang memanggil manamana orang supaya hadir di Mahkamah Syariah, dan orang itu berada atau dipercayai berada dalam Negeri lain di Malaysia dan waran atau saman itu telah dilaksanakan ke atas atau disampaikan kepada orang itu menurut mana-mana undang-undang yang berkuat kuasa dalam Negeri itu, waran atau saman itu hendaklah, bagi maksud Akta ini, disifatkan telah dilaksanakan atau disampaikan dengan sewajarnya seolah-olah pelaksanaan atau penyampaian itu telah dilaksanakan atau disempurnakan di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan. (3) Jika Mahkamah Syariah dalam mana-mana Negeri di Malaysia membuat suatu perintah atau penghakiman di bawah peruntukan undang-undang yang berkuat kuasa dalam Negeri itu terhadap seseorang dan orang itu berada atau dipercayai berada di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan, Hakim Syarie, jika dia berpuas hati bahawa perintah atau penghakiman itu telah dikeluarkan dengan sempurna oleh suatu Mahkamah Syariah yang berwibawa di dalam mana-mana Negeri di Malaysia, boleh mengendors perintah atau penghakiman itu dan perintah atau penghakiman itu bolehlah dilaksanakan atau disampaikan, mengikut manamana yang berkenaan, seolah-olah perintah atau penghakiman itu telah dikeluarkan dengan sah oleh Mahkamah Syariah di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan menurut peruntukan Akta ini. (4) Jika Mahkamah Syariah di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan membuat perintah atau penghakiman terhadap manamana orang, atau perintah yang memanggil mana-mana orang supaya hadir di Mahkamah Syariah dan orang itu berada atau Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 43 dipercayai berada dalam Negeri lain di Malaysia dan perintah atau penghakiman itu telah dilaksanakan ke atas atau disampaikan kepada orang itu mengikut mana-mana undang-undang yang berkuat kuasa dalam Negeri itu, perintah atau penghakiman itu hendaklah bagi maksud Akta ini disifatkan telah dilaksanakan atau disampaikan dengan sewajarnya seolah-olah pelaksanaan atau penyampaian itu telah dilaksanakan atau disempurnakan di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan. Perlindungan Hakim, pegawai Mahkamah, dsb. 65. (1) Tiada Hakim Mahkamah Rayuan Syariah atau Hakim Syarie boleh didakwa di mana-mana Mahkamah Syariah atau mahkamah sivil bagi apa-apa perbuatan yang dilakukan atau diperintahkan olehnya supaya dilakukan dalam menjalankan tugas kehakimannya, sama ada dalam had bidang kuasanya atau tidak, dan tiada apaapa perintah bagi kos boleh dibuat terhadapnya, dengan syarat bahawa dia pada masa itu dengan suci hati percaya bahawa dia mempunyai bidang kuasa untuk melakukan atau memerintahkan perbuatan yang diadukan itu. (2) Tiada pegawai mana-mana Mahkamah atau mana-mana orang lain yang terikat untuk melaksanakan waran atau perintah yang sah di sisi undang-undang yang dikeluarkan oleh Hakim Mahkamah Rayuan Syariah atau Hakim Syarie boleh didakwa dalam mana-mana Mahkamah Syariah atau Mahkamah Sivil kerana melaksanakan waran atau perintah itu. Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah 66. (1) Maka hendaklah ditubuhkan suatu jawatankuasa yang dikenali sebagai Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah bagi membuat kaedah-kaedah tentang tatacara Mahkamah Rayuan Syariah, Mahkamah Tinggi Syariah dan Mahkamah Rendah Syariah serta perkara-perkara yang berhubungan dengannnya. (2) Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah hendaklah terdiri daripada— (a) Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah, sebagai Pengerusi; (b) Peguam Negara atau wakilnya;44 Rang Undang-Undang (c) Ketua Pendakwa Syarie; (d) Penasihat Undang-Undang Jabatan Kehakiman Syariah Malaysia; (e) seorang wakil Persatuan Peguam Syarie Malaysia yang menjalankan amalannya di Wilayah Persekutuan; (f) seorang Pegawai Syariah yang berkhidmat dengan Jabatan Bantuan Guaman yang ditubuhkan di bawah Akta Biro Bantuan Guaman 1971 [Akta 26]; dan (g) orang yang berikut yang dilantik oleh Pengerusi Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah: (i) tidak kurang daripada dua orang Hakim Mahkamah Rayuan Syariah; (ii) seorang Hakim Mahkamah Tinggi Syariah; dan (iii) seorang Hakim Mahkamah Rendah Syariah. (3) Pengerusi Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah boleh melantik seorang setiausaha yang hendaklah bertanggungjawab bagi melaksanakan keputusan-keputusan Jawatankuasa itu. (4) Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah boleh menentukan tatacaranya sendiri. (5) Semua kaedah yang dibuat oleh Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah hendaklah disiarkan dalam Warta. Arahan Amalan 67. Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah boleh, dari semasa ke semasa, memberikan apa-apa Arahan Amalan jika difikirkan perlu. BAHAGIAN V PENDAKWAAN DAN PERWAKILAN Ketua Pendakwa Syarie dan Pendakwa Syarie 68. (1) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Majlis, melantik seorang yang layak menjadi Hakim Mahkamah Tinggi Syariah untuk menjadi Ketua Pendakwa Syarie.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 45 (2) Ketua Pendakwa Syarie hendaklah mempunyai kuasa yang boleh dijalankan menurut budi bicaranya bagi memulakan, menjalankan atau memberhentikan apa-apa prosiding bagi sesuatu kesalahan di hadapan mana-mana Mahkamah Syariah. (3) Majlis boleh melantik orang yang layak dan sesuai daripada kalangan Pegawai Syariah dalam perkhidmatan awam am Persekutuan untuk menjadi Pendakwa Syarie. (4) Pendakwa Syarie hendaklah bertindak di bawah kawalan am dan arahan Ketua Pendakwa Syarie dan boleh menjalankan semua atau mana-mana hak dan kuasa yang diberikan kepada atau yang boleh dijalankan oleh Ketua Pendakwa Syarie, kecuali hak dan kuasa yang dinyatakan hendaklah dijalankan oleh Ketua Pendakwa Syarie sendiri. Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama dan Pegawai Penguat Kuasa Agama 69. (1) Majlis boleh melantik daripada kalangan anggota perkhidmatan bersama atau perkhidmatan awam am Persekutuan seorang Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama dan PegawaiPegawai Penguat Kuasa Agama untuk menjalankan penyiasatan kesalahan-kesalahan di bawah Akta ini atau di bawah mana-mana undang-undang bertulis lain yang menetapkan kesalahan terhadap perintah-perintah agama Islam. (2) Pegawai Penguat Kuasa Agama hendaklah bertindak di bawah kawalan am dan arahan Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama dan boleh menjalankan semua atau mana-mana hak dan kuasa yang diberikan kepada atau yang boleh dijalankan oleh Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama, kecuali hak dan kuasa yang dinyatakan hendaklah dijalankan oleh Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama sendiri. Peguam Syarie 70. (1) Tertakluk kepada subseksyen (2), (3) dan (4), Majlis boleh menerima masuk mana-mana orang yang mempunyai pengetahuan yang mencukupi tentang Hukum Syarak menjadi Peguam Syarie bagi mewakili pihak-pihak dalam apa-apa prosiding di hadapan Mahkamah Syariah.46 Rang Undang-Undang (2) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, membuat peraturan-peraturan— (a) untuk mengadakan peruntukan bagi tatacara, kelayakan dan fi bagi penerimaan masuk Peguam Syarie; dan (b) untukmengawal selia, mengawal dan mengawasi kelakuan Peguam Syarie. (3) Walau apa pun subseksyen (1)— (a) mana-mana anggota Perkhidmatan Kehakiman dan Perundangan; (b) mana-mana orang yang dilantik di bawah seksyen 3 Akta Bantuan Guaman 1971; (c) mana-mana Pegawai Syariah dalam perkhidmatan awam am Persekutuan; atau (d) mana-mana pegawai undang-undang Majlis, boleh bertindak sebagai Peguam Syarie bagi mewakili mana-mana pihak dalam apa-apa prosiding dalam Mahkamah Syariah. (4) Walau apa pun subseksyen (1) dan (2), mana-mana orang yang telah diterima masuk menjadi seorang Peguam Syarie di bawah mana-mana undang-undang bertulis yang berkuat kuasa di mana-mana Negeri lain di Malaysia hendaklah diterima sebagai Peguam Syarie bagi Wilayah Persekutuan apabila permohonan dibuat olehnya kepada Majlis dengan menyertakan keterangan yang menunjukkan bahawa dia telah diterima masuk sebagai Peguam Syarie di Negeri lain itu. (5) Seseorang yang, sebaik sebelum seksyen ini mula berkuat kuasa, telah diterima masuk menjadi seorang Peguam Syarie di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini dan tertakluk kepada Akta ini, disifatkan telah diterima masuk menjadi seorang Peguam Syarie dan hendaklah berhak hadir di mana-mana Mahkamah Syariah bagi pihak mana-mana pihak kepada apa-apa prosiding di hadapan Mahkamah Syariah itu. (6) Walau apa pun apa-apa jua yang terkandung dalam manamana undang-undang bertulis yang lain, tiada seorang pun, selain Peguam Syarie dan orang yang disebut dalam subseksyen (3), berhak hadir di dalam mana-mana Mahkamah Syariah bagi pihak mana-mana pihak kepada apa-apa prosiding di hadapannya.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 47 BAHAGIAN VI PERUNTUKAN KEWANGAN Baitulmal dan tatacara kewangan Majlis Penubuhan Baitulmal 71. (1) Suatu kumpulan wang yang dikenali sebagai Baitulmal ditubuhkan. (2) Baitulmal hendaklah terdiri daripada semua wang dan harta, alih atau tak alih, yang menurut Hukum Syarak atau di bawah Akta ini atau peraturan-peraturan atau kaedah-kaedah yang dibuat di bawah Akta ini, terakru, atau disumbangkan oleh mana-mana orang, kepada Baitulmal. (3) Semua wang dan harta dalam Baitulmal hendaklah terletak hak pada Majlis yang hendaklah mentadbirkan semua wang dan harta itu mengikut peraturan-peraturan yang dibuat di bawah Akta ini. (4) Walau apa pun peraturan-peraturan yang disebut dalam subseksyen (3), mana-mana pelaburan, aset atau kumpulan wang yang terletak hak pada Majlis boleh dijual, dihasilkan dan dilupuskan, dan hasil-hasil daripadanya boleh dilaburkan dari semasa ke semasa dalam apa-apa pelaburan yang dibenarkan oleh mana-mana undang-undang bertulis yang sedang berkuat kuasa bagi pelaburan wang amanah dan Hukum Syarak. (5) Tertakluk kepada peruntukan Akta ini, Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, membuat peraturan-peraturan tentang pemungutan, pentadbiran dan pembahagian semua harta Baitulmal. (6) Pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, Baitulmal yang ada sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini di bawah Akta terdahulu hendaklah disifatkan sebagai Baitulmal yang ditubuhkan di bawah subseksyen (1), dan semua wang dan harta dalam atau yang kena dibayar kepada atau kepunyaan Baitulmal yang ditubuhkan di bawah Akta terdahulu hendaklah dipindah milik kepada dan terletak hak pada Baitulmal yang ditubuhkan di bawah subseksyen (1). 48 Rang Undang-Undang Anggaran pendapatan dan perbelanjaan 72. (1) Majlis hendaklah menyediakan dan menyembahkan kepada Yang di-Pertuan Agong, tidak lewat daripada 31 Oktober pada setiap tahun, anggaran kesemua pendapatan dan perbelanjaan Majlis, termasuklah anggaran segala harta dan segala barang boleh lupus, berkenaan dengan tahun yang berikutnya. (2) Yang di-Pertuan Agong boleh, atas nasihat Menteri, meluluskan anggaran itu atau mengarahkan supaya anggaran itu dipinda. (3) Anggaran yang diluluskan, dengan atau tanpa pindaan di bawah subseksyen (2), hendaklah disiarkan dalam Warta. (4) Majlis boleh, pada bila-bila masa menyembahkan kepada Yang di-Pertuan Agong anggaran perbelanjaan tambahan berkenaan dengan tahun semasa, atau, pada bila-bila masa sebelum 31 Mac dalam mana-mana tahun, berkenaan dengan tahun yang sebelumnya, dan anggaran itu boleh diluluskan atau dipinda, dan hendaklah disiarkan mengikut subseksyen (3). (5) Tiada wang boleh dibelanjakan, atau harta dilupuskan dalam bentuk barang, kecuali mengikut anggaran yang diperuntukkan dalam seksyen ini dan dengan berdasarkan baucar yang ditandatangani oleh Pengerusi atau mana-mana pegawai Majlis atau mana-mana pegawai lain yang diberi kuasa oleh Pengerusi. Perbelanjaan Majlis 73. Semua kos, bayaran dan belanja untuk mentadbirkan harta dan aset yang terletak hak pada Majlis, termasuklah kos penyenggaraan dan pembaikan mana-mana harta tak alih, gaji dan elaun yang kena dibayar kepada mana-mana pegawai atau pekhidmat Majlis, dan fi dan elaun yang kena dibayar kepada mana-mana pegawai, pekhidmat atau anggota Majlis berkenaan dengan perkhidmatannya sebagai pegawai, pekhidmat atau anggota Majlis, hendaklah dibayar daripada harta dan aset Baitulmal. Akaun bank 74. (1) Majlis boleh mengendalikan apa-apa akaun atau akaunakaun yang difikirkannya patut dengan mana-mana bank yang sesuai.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 49 (2) Pembayaran oleh Majlis bagi apa-apa amaun hendaklah dibuat dengan apa-apa cara yang ditentukan oleh Majlis. (3) Semua wang yang diterima oleh atau untuk Majlis hendaklah dibayar ke dalam suatu akaun bank Majlis mengikut cara yang diperuntukkan dalam tatacara kewangan Majlis. (4) Cek yang dikeluarkan daripada mana-mana akaun bank Majlis hendaklah ditandatangani oleh Pengerusi atau mana-mana anggota atau pegawai Majlis atau mana-mana pegawai lain yang diberi kuasa oleh Pengerusi. Akaun dan laporan tahunan 75. Akta Badan Berkanun (Akaun dan Laporan Tahunan) 1980 [Akta 240] hendaklah terpakai bagi Majlis. Zakat dan fitrah Kuasa Majlis untuk memungut dan mengagihkan zakat dan fitrah 76. Majlis diberi kuasa untuk memungut zakat dan fitrah yang kena dibayar daripada tiap-tiap orang Islam di dalam WilayahWilayah Persekutuan dan mengagihkan zakat dan fitrah itu mengikut Hukum Syarak bagi pihak Yang di-Pertuan Agong. Kuasa untuk membuat peraturan-peraturan 77. Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, membuat peraturan-peraturan untuk mengadakan peruntukan bagi atau berhubung dengan— (a) pengawasan semua perkara mengenai pungutan, pentadbiran dan pembahagian zakat dan fitrah; (b) kadar zakat dan fitrah yang kena dibayar oleh tiap-tiap orang Islam di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan; (c) tatacara pemungutan zakat dan fitrah; (d) pelantikan amil untuk memungut zakat dan fitrah; dan50 Rang Undang-Undang (e) penalti dan hukuman bagi perkara yang berhubungan dengan pemungutan atau penyerahan semua hasil pungutan zakat dan fitrah. Rayuan 78. (1) Mana-mana orang boleh membuat rayuan kepada Majlis terhadap mana-mana tuntutan bayaran zakat yang dibuat ke atasnya. (2) Majlis hendaklah menimbangkan rayuan itu dan boleh memerintahkan supaya orang itu membayar amaun zakat yang dituntut ke atasnya, atau apa-apa amaun yang kurang sebagaimana difikirkan patut oleh Majlis, atau boleh memerintahkan bahawa orang itu tidak dikehendaki membayar zakat, atau mana-mana satu daripadanya dalam sesuatu tahun atau tahun-tahun. (3) Keputusan Majlis terhadap rayuan itu adalah muktamad dan tidak boleh dipersoalkan di dalam mana-mana Mahkamah Syariah. Wakaf, nazar dan amanah Majlis menjadi pemegang amanah tunggal wakaf, nazar dan amanah 79. Walau apa pun apa-apa peruntukan yang berlawanan yang terkandung dalam mana-mana surat cara atau perisytiharan yang mewujudkan, mengawal, atau menyentuh perkara itu, Majlis hendaklah menjadi pemegang amanah yang tunggal bagi— (a) semua wakaf, sama ada wakaf am atau wakaf khas; (b) semua nazar am; dan (c) segala amanah daripada apa jua perihalan yang mewujudkan apa-apa amanah khairat bagi menyokong dan memajukan agama Islam atau bagi faedah orang Islam mengikut Hukum Syarak, bagi harta yang tersentuh oleh wakaf, nazar am atau amanah itu dan terletak di dalam Wilayah Persekutuan. Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 51 Peletakhakan harta wakaf, nazar dan amanah pada Majlis 80. Semua harta, yang tertakluk kepada seksyen 81, hendaklah tanpa apa-apa pindah hak, serah hak atau pindah hakmilik, dan, dalam hal harta tak alih, sebaik sahaja didaftarkan di bawah undang-undang bertulis berhubung dengan tanah, terletak hak pada Majlis bagi maksud wakaf, nazar am atau amanah yang menyentuh harta itu. Sekatan bagi pewujudan amanah khairat 81. (1) Tiada wakaf atau nazar, sama ada atau tidak dibuat secara wasiat atau alang semasa marad-al-maut, yang dibuat selepas seksyen ini mula berkuat kuasa dan melibatkan lebih daripada satu pertiga daripada harta orang yang membuat wakaf atau nazar itu, boleh menjadi sah berkenaan dengan bahagian yang melebihi satu pertiga itu. (2) Tiap-tiap wakaf khas atau nazar yang dibuat selepas seksyen ini mula berkuat kuasa adalah batal dan tidak sah melainkan jika— (a) Yang di-Pertuan Agong, atas nasihat Majlis, dengan nyata memperkenankan dan mengesahkan wakaf khas atau nazar itu; atau (b) wakaf khas atau nazar itu telah dibuat semasa pembuatnya sakit tenat dan kemudiannya meninggal dunia akibat sakit itu dan telah dibuat secara bertulis melalui surat cara yang disempurnakan olehnya dan disaksikan oleh dua orang Islam dewasa yang tinggal di kariah masjid yang sama dengan pembuat itu. (3) Seksyen ini tidaklah berkuat kuasa untuk menjadikan sah apa-apa wasiat, alang semasa marad-al-maut, wakaf atau nazar yang tidak sah di bawah peruntukan Hukum Syarak. (4) Apa-apa wakaf atau nazar yang sah mengikut Akta terdahulu hendaklah terus sah bagi maksud Akta ini.52 Rang Undang-Undang Pendapatan daripada wakaf dan nazar 82. (1) Pendapatan yang diterima oleh Majlis daripada sesuatu wakaf khas hendaklah digunakan olehnya mengikut peruntukan yang sah bagi wakaf khas itu. (2) Pendapatan daripada tiap-tiap wakaf selain wakaf khas dan tiap-tiap nazar am hendaklah dibayar kepada dan menjadi sebahagian daripada Baitulmal. Modal wakaf dan nazar 83. (1) Tertakluk kepada subsekyen (2) dan (3), harta modal dan aset yang tersentuh oleh mana-mana wakaf atau nazar am yang sah tidak boleh menjadi sebahagian daripada Baitulmal, tetapi hendaklah digunakan menurut wakaf atau nazar am itu dan dipegang sebagai dana yang berasingan. (2) Jika, oleh sebab masa telah luput atau hal keadaan sudah berubah, peruntukan-peruntukan tepat mana-mana wakaf atau nazar am tidak mungkin lagi dapat dijalankan dengan berfaedah, Majlis hendaklah menyediakan suatu skim bagi menggunakan harta dan aset yang tersentuh oleh wakaf atau nazar am itu mengikut cara yang sehampir mungkin sama dengan cara yang dikehendaki oleh terma-terma wakaf atau nazar am itu dan hendaklah menggunakan harta dan aset itu dengan sewajarnya. (3) Walau apa pun subseksyen (2), Majlis boleh, dengan kelulusan bertulis daripada Yang di-Pertuan Agong, mengarahkan supaya harta dan aset yang disebut dalam subseksyen (2) itu ditambahkan kepada dan menjadi sebahagian daripada Baitulmal. (4) Walau apa pun subseksyen (1), jika terma-terma manamana wakaf atau nazar am tidak menyatakan cara penggunaan harta modal atau aset yang tersentuh olehnya, atau tidak pasti daripada terma-terma itu bagaimana harta modal atau aset itu patut digunakan, Majlis boleh mengarahkan supaya harta modal dan aset itu ditambahkan kepada dan menjadi sebahagian daripada Baitulmal.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 53 (5) Segala surat cara yang mewujudkan, yang menjadi keterangan, atau yang menyentuh, mana-mana wakaf atau nazar am, berserta dengan mana-mana dokumen hakmilik atau cagaran lain yang berhubungan dengannya, hendaklah dipegang dan disimpan oleh Majlis. Pengertian surat cara tentang wakaf atau nazar 84. Jika, pada pendapat Majlis, makna atau natijah mana-mana surat cara atau akuan yang mewujudkan atau menyentuh manamana wakaf atau nazar adalah kabur atau tidak pasti, Majlis bolehlah merujukkan perkara itu kepada Jawatankuasa Fatwa bagi mendapatkan pendapatnya tentang makna atau natijah surat cara atau akuan itu, dan Majlis hendaklah bertindak menurut apa-apa pendapat yang diberikan sedemikian oleh Jawatankuasa Fatwa itu. Penyiaran senarai harta wakaf, nazar dan amanah 85. Dengan secepat yang dapat dilaksanakan selepas 31 Disember setiap tahun, Majlis hendaklah menyediakan, mengeluarkan dan menyiarkan dalam Warta suatu senarai semua harta, pelaburan dan aset yang terletak hak pada Majlis, tertakluk kepada mana-mana wakaf, nazar atau amanah, dan yang tidak menjadi sebahagian daripada Baitulmal. Pungutan khairat Pungutan khairat 86. (1) Majlis boleh— (a) memungut; atau (b) membenarkan mana-mana orang atau kumpulan orang, dengan surat kebenaran yang dikeluarkan oleh Majlis, atas apa-apa terma yang difikirkan patut oleh Majlis, memungut,54 Rang Undang-Undang wang atau sumbangan lain bagi apa-apa maksud khairat bagi menyokong dan memajukan agama Islam atau bagi faedah orang Islam mengikut Hukum Syarak. (2) Maka hendaklah disifatkan sebagai suatu terma bagi tiap-tiap kebenaran yang diberikan di bawah perenggan (1)(b) bahawa penerima kebenaran itu dan tiap-tiap orang lain yang dibenarkan melaluinya untuk memungut wang atau sumbangan lain hendaklah— (a) mengeluarkan berkenaan dengan tiap-tiap jumlah wang yang dipungut sedemikian suatu resit mengikut nombor siri dalam bentuk yang ditetapkan; (b) menyimpan akaun-akaun yang benar dan lengkap bagi semua jumlah wang yang dipungut sedemikian dan tentang pelupusannya, dengan semua baucar yang sepatutnya; (c) apabila dituntut, mengemukakan potongan resit dan semua akaun dan baucar itu bagi pemeriksaan dan pengauditan oleh Majlis; (d) menggunakan dan melupuskan semua jumlah wang atau sumbangan lain yang dipungut sedemikian mengikut terma-terma surat kebenaran itu atau, jika tiada cara untuk melupuskan wang atau sumbangan lain itu dibenarkan dengan nyata oleh surat kebenaran itu, membayar dan mengakaunkan jumlah itu kepada Baitulmal. (3) Wang atau sumbangan lain yang dipungut menurut seksyen ini bolehlah digunakan bagi apa-apa maksud yang dinyatakan oleh Majlis, dan jika tiada maksud dinyatakan sedemikian, hendaklah menjadi sebahagian daripada Baitulmal. (4) Tiada seorang pun boleh membuat atau mengambil bahagian dalam apa-apa pungutan wang bagi apa-apa maksud seperti yang disebut dalam subseksyen (1) kecuali dengan kebenaran nyata daripada Majlis atau menurut kuasa surat kebenaran di bawah subseksyen (1). (5) Mana-mana orang yang melanggar subseksyen (4) melakukan suatu kesalahan dan apabila disabitkan, boleh didenda tidak melebihi satu ribu ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi enam bulan atau kedua-duanya.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 55 BAHAGIAN VII MASJID Majlis menjadi pemegang amanah tunggal bagi masjid dan tanah yang berkaitan 87. (1) Walau apa pun apa-apa peruntukan yang berlawanan dalam mana-mana surat cara bertulis, Majlis hendaklah menjadi pemegang amanah tunggal bagi semua masjid di dalam WilayahWilayah Persekutuan. (2) Tiap-tiap masjid, berserta dengan tapak masjid itu dan mana-mana tanah yang berkaitan dengannya dan digunakan bagi maksud-maksud masjid itu, dan selain tanah Kerajaan atau tanah yang dirizabkan bagi maksud awam, hendaklah, apabila didaftarkan di bawah undang-undang bertulis yang berkenaan dengan tanah, dan tanpa apa-apa pemindahhakan, penyerahhakan, atau pemindahan hakmilik, terletak hak pada Majlis bagi maksud Akta ini. Sekatan tentang penubuhan masjid dan penalti 88. (1) Tiada seorang pun boleh, tanpa kebenaran bertulis daripada Majlis, mendirikan apa-apa bangunan untuk digunakan, atau menggunakan atau menyebabkan supaya digunakan manamana bangunan, bagi maksud yang hanya boleh dilakukan, di atau oleh masjid. (2) Mana-mana orang yang melanggar subseksyen (1) melakukan suatu kesalahan dan apabila disabitkan, boleh didenda tidak melebihi tiga ribu ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi satu tahun atau kedua-duanya. Penubuhan masjid 89. (1) Majlis boleh pada bila-bila masa— (a) membenarkan sesuatu bangunan didirikan untuk digunakan sebagai masjid; (b) membenarkan penggunaan mana-mana bangunan sebagai masjid; dan (c) menetapkan mana-mana surau, madrasah atau bangunan lain menjadi masjid.56 Rang Undang-Undang (2) Majlis tidak boleh memberikan kebenarannya atau membuat penetapan di bawah subseksyen (1) melainkan jika tapak bangunan yang hendak digunakan sebagai masjid itu telah dijadikan wakaf yang berkekalan. (3) Majlis boleh, melalui pemberitahuan dalam Warta, menentukan atau mengubah sempadan mana-mana kariah masjid. Penyenggaraan masjid dan kawasannya 90. (1) Majlis hendaklah memastikan bahawa semua masjid di dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan berada dalam keadaan baik yang sepatutnya dan bahawa kawasan-kawasannya disenggarakan dalam keadaan bersih yang sepatutnya. (2) Majlis boleh memperdapat dan menggunakan, atau membenarkan pemerdapatan dan penggunaan, wang khas bagi maksud pembaikan dan penyenggaraan masjid, atau boleh membayar kos pembaikan dan penyenggaraan itu daripada Baitulmal. (3) Jawatankuasa Kariah hendaklah dengan segera memberitahu Majlis tentang apa-apa keadaan yang memerlukan pembaikan dalam masjidnya dan hendaklah memeriksa atau mengawasi mana-mana pembaikan itu sebagai ejen untuk dan bagi pihak Majlis. (4) Tiada perubahan material kepada struktur masjid boleh dibuat tanpa kebenaran bertulis daripada Majlis. (5) Majlis boleh mengarahkan supaya sesuatu Jawatankuasa Kariah menyenggarakan masjid yang berada di bawah tanggungjawabnya dalam keadaan baik yang sepatutnya. Pelantikan Pegawai Masjid 91. (1) Bagi tiap-tiap masjid dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan, Majlis hendaklah melantik seorang atau beberapa orang Pegawai Masjid. (2) Jawatan Pegawai Masjid, kecuali Imam Ratib dan Pembantu Bilal, hendaklah menjadi jawatan dalam perkhidmatan awam am Persekutuan.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 57 (3) Imam dan Bilal hendaklah dilantik oleh Majlis daripada kalangan orang yang berkhidmat dalam perkhidmatan Pentadbiran Agama. (4) Imam Ratib dan Pembantu Bilal hendaklah dilantik oleh Majlis, atas nasihat Jawatankuasa Fatwa, daripada kalangan anak kariah. (5) Tiap-tiap orang yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa seksyen ini, telah menjadi Imam, Imam Ratib, Bilal atau Pembantu Bilal masjid yang dilantik di bawah Akta terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa seksyen ini, disifatkan telah dilantik dengan sewajarnya sebagai Imam, Imam Ratib, Bilal atau Pembantu Bilal masjid itu masing-masing dan hendaklah, tertakluk kepada seksyen 93, terus memegang jawatan sebagai Imam, Imam Ratib, Bilal atau Pembantu Bilal masjid itu. (6) Bagi maksud Bahagian ini, "Imam" ertinya Ketua Imam dan termasuklah Timbalan Ketua Imam. Tauliah Pegawai Masjid 92. (1) Tiap-tiap orang yang dilantik di bawah seksyen 91 menjadi Pegawai Masjid, termasuk tiap-tiap orang yang disifatkan telah dilantik sedemikian di bawah subseksyen 91(5), hendaklah diberi tauliah oleh Majlis. (2) Tiap-tiap Pegawai Masjid hendaklah mempunyai kuasa dan tugas yang dinyatakan dalam peraturan-peraturan yang dibuat di bawah Akta ini dan dalam tauliahnya. Tempoh jawatan Pegawai Masjid 93. (1) Pelantikan seseorang Pegawai Masjid, selain Imam dan Bilal masjid yang dilantik di bawah subseksyen 91(3) atau yang disifatkan telah dilantik di bawah subseksyen 91(5), boleh ditamatkan dengan notis bertulis oleh Majlis. (2) Tiada Pegawai Masjid yang dilantik atau disifatkan dilantik di bawah subseksyen 91(5) boleh terus memegang jawatan itu selepas mencapai umur enam puluh tahun.58 Rang Undang-Undang (3) Walau apa pun subseksyen (2), Majlis boleh, jika difikirkannya sesuai, melantik mana-mana orang menjadi Pegawai Masjid walaupun orang itu telah mencapai umur enam puluh tahun atau melanjutkan tempoh perkhidmatan Pegawai Masjid yang telah mencapai umur enam puluh tahun. (4) Setiausaha hendaklah memaklumkan kepada Majlis mengenai apa-apa kelakuan yang mengaibkan, mana-mana Pegawai Masjid, sama ada yang berhubungan dengan tugasnya sebagai Pegawai Masjid atau selainnya, dan membuat apa-apa syor yang munasabah. Kawalan dan arahan ke atas Pegawai Masjid 94. Dalam pelaksanaan tugas mereka, Imam, Imam Ratib, Bilal dan Pembantu Bilal hendaklah tertakluk kepada kawalan dan arahan Majlis. Jawatankuasa Kariah 95. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, membuat peraturan-peraturan bagi— (a) penubuhan Jawatankuasa Kariah bagi sesuatu kariah masjid; (b) menetapkan cara bagaimana anggota Jawatankuasa Kariah itu hendak dilantik; dan (c) menetapkan fungsi-fungsi Jawatankuasa Kariah itu. (2) Jawatankuasa Kariah sesuatu kariah masjid, bersama-sama dengan Pegawai Masjid, hendaklah— (a) bertanggungjawab bagi pengelolaan sempurna dan keadaan baik masjid dan semua tanah perkuburan Islam dalam kariah masjid itu; (b) bertanggungjawab bagi kelakuan baik anak kariah masjid itu dalam perkara-perkara berhubung dengan agama Islam; dan (c) memberikan maklumat wajar dan segera kepada Majlis tentang semua perkara yang berbangkit dalam kariah masjid itu yang memerlukan perhatian Majlis.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 59 Pengecualian masjid 96. Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong melalui pemberitahuan dalam Warta, mengecualikan mana-mana masjid daripada semua atau mana-mana peruntukan Bahagian ini. BAHAGIAN VIII PEMELUKAN AGAMA ISLAM Kehendak-kehendak bagi pemelukan agama Islam 97. (1) Kehendak-kehendak yang berikut hendaklah dipatuhi bagi pemelukan sah agama Islam oleh seseorang: (a) orang itu mestilah mengucapkan dua kalimah Syahadah dalam bahasa Arab secara yang semunasabahnya jelas; (b) pada masa dia mengucap dua kalimah Syahadah itu, orang itu mestilah sedar bahawa kalimah itu bermakna "Aku menjadi saksi bahawa tiada Tuhan melainkan Allah dan aku menjadi saksi bahawa Nabi Muhammad S.A.W. ialah Pesuruh Allah"; dan (c) pengucapan itu mestilah dibuat dengan kerelaan hati orang itu sendiri. (2) Seseorang yang tidak dapat bercakap boleh, bagi maksud memenuhi kehendak perenggan (1)(a), mengucapkan dua kalimah Syahadah dengan menggunakan isyarat yang menunjukkan makna yang dinyatakan dalam perenggan (1)(b). Saat memeluk agama Islam 98. Seseorang itu memeluk agama Islam dan menjadi seorang Islam sebaik sahaja dia habis mengucapkan dua kalimah Syahadah dengan syarat bahawa kehendak seksyen 97 telah dipenuhi; dan orang itu selepas itu disebut seorang mualaf. Tugas dan kewajipan mualaf 99. Dari saat pemelukannya, seseorang mualaf menjadi tertakluk kepada tugas dan kewajipan yang sama seperti mana-mana orang Islam.60 Rang Undang-Undang Pelantikan Ketua Pendaftar Mualaf dan Pendaftar Mualaf 100. (1) Majlis hendaklah melantik seorang Ketua Pendaftar Mualaf untuk menyenggarakan suatu Daftar Mualaf dalam bentuk yang ditetapkan bagi pendaftaran mualaf. (2) Majlis boleh melantik sebilangan Pendaftar Mualaf bagi membantu Ketua Pendaftar Mualaf dalam melaksanakan tugasnya di bawah Akta ini. Pendaftaran mualaf 101. (1) Seseorang yang telah memeluk agama Islam boleh memohon kepada Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf dalam borang yang ditetapkan untuk pendaftaran sebagai mualaf. (2) Jika Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf berpuas hati bahawa kehendak-kehendak seksyen 97 telah dipenuhi berkenaan dengan pemohon itu, Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf boleh mendaftarkan pemelukan agama Islam oleh pemohon itu dengan mencatatkan dalam Daftar Mualaf nama pemohon itu dan butir-butir lain sebagaimana yang dikehendaki dalam Daftar Mualaf. (3) Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf hendaklah juga menentukan tarikh pemelukan agama Islam oleh pemohon itu dan mencatatkan tarikh itu ke dalam Daftar Mualaf. (4) Untuk memuaskan hatinya tentang fakta dan tarikh pemelukan agama Islam oleh pemohon dan butir-butir lain yang hendak dicatatkan dalam Daftar Mualaf, Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf boleh membuat apa-apa siasatan dan memanggil apa-apa keterangan sebagaimana yang difikirkannya perlu; tetapi subseksyen ini tidak boleh ditafsirkan sebagai menghalang Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf daripada hanya bergantung pada kata-kata pemohon setakat yang berkenaan dengan fakta dan tarikh pemelukan agama Islam itu.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 61 (5) Jika Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf tidak berpuas hati bahawa kehendak-kehendak seksyen 97 telah dipenuhi berkenaan dengan pemohon itu, dia boleh membenarkan pemohon itu mengucap, di hadapannya atau di hadapan mana-mana pegawainya, dua kalimah Syahadah mengikut kehendak seksyen itu. Perakuan Memeluk Agama Islam 102. (1) Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf hendaklah memberikan kepada tiap-tiap orang yang kemasukan Islamnya telah didaftarkan suatu Perakuan Memeluk Agama Islam dalam borang yang ditetapkan. (2) Perakuan Memeluk Agama Islam hendaklah menjadi bukti muktamad tentang fakta-fakta yang dinyatakan dalam Perakuan itu. Pengiktirafan mualaf sebagai orang Islam 103. (1) Seseorang yang telah memeluk agama Islam dan pemelukan agama Islam itu telah didaftarkan dalam Daftar Mualaf hendaklah, bagi maksud mana-mana undang-undang Persekutuan atau Negeri, dan selama-lamanya, diperlakukan sebagai orang Islam. (2) Seseorang yang pemelukan agama Islam olehnya telah didaftarkan di bawah mana-mana undang-undang Negeri hendaklah, bagi semua maksud di Wilayah-Wilayah Persekutuan dan bagi maksud penguatkuasaan peruntukan mana-mana undang-undang di Wilayah-Wilayah Persekutuan, diperlakukan sebagai orang Islam. Penentuan sama ada orang yang tidak didaftarkan ialah seorang mualaf 104. Jika apa-apa persoalan timbul tentang sama ada seseorang itu ialah seorang mualaf, dan orang itu tidak didaftarkan dalam Daftar Mualaf atau di bawah mana-mana undang-undang Negeri sebagai seorang mualaf, persoalan itu hendaklah diputuskan berdasarkan merit kes itu dengan merujuk kepada kehendak di bawah seksyen 97.62 Rang Undang-Undang Kesalahan memberikan maklumat palsu 105. Mana-mana orang yang, dalam sesuatu permohonan untuk pendaftaran di bawah seksyen 101, atau sebagai jawapan kepada apa-apa permintaan untuk mendapatkan maklumat atau keterangan yang dibuat oleh Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf di bawah seksyen itu, dengan sengaja memberi Ketua Pendaftar Mualaf atau Pendaftar Mualaf apa-apa maklumat atau keterangan yang palsu atau yang mengelirukan melakukan suatu kesalahan dan apabila disabitkan, boleh didenda tidak melebihi satu ribu ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi enam bulan atau kedua-duanya. Kuasa untuk membuat peraturan-peraturan 106. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, membuat peraturan-peraturan bagi melaksanakan peruntukanperuntukan Bahagian ini. (2) Tanpa menjejaskan keluasan kuasa yang diberikan di bawah subseksyen (1), peraturan-peraturan boleh dibuat untuk mengadakan peruntukan bagi— (a) penjagaan dan pengajaran mualaf, serta cara pendaftaran mualaf; dan (b) tempat perlindungan mualaf. Keupayaan untuk memeluk agama Islam 107. Bagi maksud Bahagian ini, seseorang yang tidak beragama Islam boleh memeluk agama Islam jika dia sempurna akal dan— (a) sudah mencapai umur lapan belas tahun; atau (b) jika dia belum mencapai umur lapan belas tahun, ibu atau bapa atau penjaganya mengizinkan pemelukan agama Islam olehnya.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 63 BAHAGIAN IX PENDIDIKAN AGAMA ISLAM Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama Islam 108. (1) Majlis hendaklah melantik suatu jawatankuasa yang dikenali sebagai Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama Islam, yang hendaklah terdiri daripada— (a) Mufti, sebagai Pengerusi; (b) tidak kurang daripada tiga orang dan tidak lebih daripada tujuh orang yang mempunyai pengalaman, pengetahuan dan kepakaran yang sesuai; dan (c) seorang pegawai daripada Jabatan Mufti yang dilantik oleh Majlis, sebagai Setiausaha. (2) Setiausaha Jawatankuasa hendaklah bertanggungjawab bagi melaksanakan keputusan-keputusan Jawatankuasa itu. (3) Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama Islam hendaklah mempunyai kuasa untuk memberikan tauliah bagi maksud pengajaran agama Islam atau apa-apa perkara tentang agama Islam dan untuk menarik balik tauliah itu. (4) Majlis boleh membuat peraturan-peraturan untuk mengadakan peruntukan bagi— (a) tatacara, kehendak dan perkara lain berhubung dengan pemberian tauliah di bawah seksyen ini, termasuklah fi yang boleh dikenakan; (b) tatacara Jawatankuasa Pengawasan Pengajaran Agama Islam; dan (c) elaun yang patut dibayar kepada anggota Jawatankuasa itu. Kesalahan mengajar agama Islam atau apa-apa perkara tentang agama Islam tanpa tauliah 109. (1) Mana-mana orang yang mengajar agama Islam atau apa-apa perkara tentang agama Islam tanpa tauliah yang diberikan di bawah seksyen 108 melakukan suatu kesalahan dan, apabila disabitkan, 64 Rang Undang-Undang boleh didenda tidak melebihi lima ribu ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi tiga tahun atau kedua-duanya. (2) Subseksyen (1) tidaklah terpakai bagi— (a) mana-mana orang atau golongan orang yang dikecualikan oleh Majlis di bawah seksyen 111; dan (b) mana-mana orang yang mengajar agama Islam atau apaapa perkara tentang agama Islam di dalam kediamannya sendiri kepada anggota keluarganya sahaja. Sekolah agama Islam 110. Majlis hendaklah mempunyai kuasa untuk mendaftarkan sekolah-sekolah agama Islam di Wilayah-Wilayah Persekutuan. Pengecualian 111. Majlis boleh mengecualikan mana-mana orang atau golongan orang daripada mana-mana peruntukan Bahagian ini. BAHAGIAN X AM Kuasa am untuk membuat peraturan-peraturan 112. (1) Majlis boleh, dengan kelulusan Yang di-Pertuan Agong, membuat peraturan-peraturan, yang hendaklah disiarkan dalam Warta, bagi melaksanakan peruntukan Akta ini. (2) Tanpa menjejaskan keluasan subseksyen (1), peraturanperaturan boleh dibuat untuk mengadakan peruntukan bagi— (a) tatacara Majlis, bentuk dan cara penyempurnaan surat cara oleh Majlis, dan pelantikan pegawai dan pekhidmat Majlis; (b) fi yang kena dibayar berkenaan dengan apa-apa tindakan atau perkara yang dilakukan di bawah atau menurut Akta ini, dan cara memungut dan melupuskan fi itu; (c) pelantikan jawatankuasa-jawatankuasa Majlis dan kuasa, kewajipan dan tatacaranya;Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 65 (d) borang, daftar, buku akaun, laporan, akaun, anggaran dan dokumen lain yang hendaklah digunakan berkenaan dengan apa-apa tindakan atau perkara yang dilakukan di bawah atau menurut Akta ini; (e) pengelolaan apa-apa pungutan khairat dan pelupusan hasilnya; (f) pengelolaan masjid atau surau atau tanah perkuburan dan semua perkara yang berhubungan dengannya; (g) kuasa dan kewajipan mana-mana Pegawai Masjid; (h) penentuan dan pindaan sempadan kariah masjid; (i) pentadbiran sekolah-sekolah Islam dan aktiviti berhubung dengan pengajaran agama Islam; (j) perkara-perkara berkenaan harta wakaf, nazar atau amanah; (k) pentadbiran rumah kebajikan, tempat perlindungan dan pusat pemulihan; dan (l) perkara-perkara lain yang difikirkan perlu bagi maksud melaksanakan peruntukan Akta ini. Hukum Syarak 113. (1) Mana-mana peruntukan atau tafsiran peruntukan di bawah Akta ini yang tidak selaras dengan Hukum Syarak adalah tidak sah setakat ketidakselarasan itu. (2) Jika terdapat lakuna atau jika apa-apa perkara tidak diperuntukkan dengan nyata dalam Akta ini, Mahkamah hendaklah memakai Hukum Syarak. BAHAGIAN XI PEMANSUHAN, KECUALIAN DAN PERALIHAN Pemansuhan 114. Akta Pentadbiran Undang-Undang Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1993 [Akta 505] dimansuhkan.66 Rang Undang-Undang Kecualian dan peralihan 115. (1) Segala hak, kuasa, kewajipan dan tanggungan yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa Bahagian ini, terletak hak pada Majlis terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa Akta ini, terletak hak pada Majlis. (2) Segala harta, sama ada alih atau tak alih yang, sebaik sebelum permulaan kuat kuasa Akta ini, terletak hak pada Majlis terdahulu hendaklah, pada permulaan kuat kuasa Bahagian ini, terletak hak pada Majlis tanpa apa-apa pemindahakkan, penyerahhakan atau pemindahan hakmilik. (3) Semua peraturan, kaedah, perisytiharan, perintah, pemberitahuan, notis, borang, surat kebenaran dan pelantikan yang dikeluarkan atau dibuat di bawah atau menurut kuasa Akta yang dimansuhkan di bawah seksyen 114 hendaklah terus berkuat kuasa, setakat yang ia selaras dengan Akta ini, sehingga dibatalkan atau digantikan oleh peraturan-peraturan, kaedah-kaedah, perisytiharan, perintah, pemberitahuan, notis, borang, surat kebenaran atau pelantikan yang dikeluarkan atau dibuat di bawah Akta ini. (4) Segala sebutan mengenai Majlis terdahulu atau Akta terdahulu yang terkandung dalam mana-mana undang-undang bertulis hendaklah masing-masingnya ditafsirkan sebagai sebutan mengenai Majlis atau Akta ini. (5) Pada permulaan kuat kuasa Akta ini, semua kuasa Mahkamah dan Mahkamah Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah Akta terdahulu hendaklah diambil alih atau dijalankan oleh Mahkamah atau Mahkamah Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah Akta ini dan mana-mana sebutan dalam mana-mana undang-undang bertulis lain atau selainnya tentang Mahkamah dan Mahkamah Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah Akta terdahulu hendaklah disifatkan sebagai sebutan tentang Mahkamah dan Mahkamah Rayuan Syariah yang ditubuhkan di bawah Akta ini. Keberterusan prosiding sivil dan jenayah 116. (1) Tertakluk kepada peruntukan Akta ini, pemansuhan di bawah seksyen 114 tidaklah menjejaskan liabiliti mana-mana orang untuk didakwa atau dihukum bagi kesalahan yang dilakukan di bawah Akta terdahulu atau apa-apa prosiding yang dibawa atau hukuman yang dikenakan sebelum mula berkuat kuasanya Akta ini.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 67 (2) Tertakluk kepada peruntukan Akta ini, apa-apa prosiding sama ada prosiding sivil atau jenayah atau kausa tindakan yang belum selesai atau yang wujud sebaik sebelum Akta ini mula berkuat kuasa oleh atau terhadap Majlis terdahulu bolehlah diteruskan atau dimulakan oleh atau terhadap Majlis seolah-olah Akta ini tidak diperbuat. (3) Apa-apa rayuan yang dibawa atau apa-apa kebenaran untuk merayu yang dipohon, pada atau selepas Akta ini mula berkuat kuasa terhadap sesuatu keputusan yang diberikan dalam mana-mana prosiding undang-undang sebaik sebelum permulaan kuat kuasa Akta ini bolehlah dibawa oleh atau terhadap Majlis seolah-olah Akta ini tidak diperbuat. JADUAL [Subseksyen 2(3)] BENTUK SKRIP BAHASA ARAB BAGI PERKATAAN DAN UNGKAPAN TERTENTU68 Rang Undang-Undang HURAIAN Rang Undang-Undang ini bertujuan untuk mewujudkan suatu undang-undang baru dan lebih baik bagi pentadbiran agama Islam, penubuhan dan bidang kuasa Mahkamah Syariah serta penubuhan dan fungsi Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan di Wilayah-Wilayah Persekutuan, dan bagi perkaraperkara yang berhubungan dengannya. Rang Undang-Undang ini memansuhkan Akta Pentadbiran Undang-Undang Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1993 [Akta 505]. BAHAGIAN I 2. Bahagian I Rang Undang-Undang ini mengandungi perkara permulaan. 3. Fasal 1 mengandungi tajuk ringkas, pemakaian dan peruntukan tentang permulaan kuat kuasa Akta yang dicadangkan sementara fasal 2 mengandungi takrif beberapa perkataan dan ungkapan yang digunakan dalam Rang UndangUndang. Fasal 3 mengingatkan bahawa hak dan kuasa Yang di-Pertuan Agong sebagai Ketua Agama Islam di Wilayah-Wilayah Persekutuan adalah terpelihara. BAHAGIAN II 4. Bahagian II mengandungi peruntukan tentang Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan ("Majlis"). 5. Fasal 4 menubuhkan Majlis sementara fasal 5 memperbadankannya. 6. Fasal 6 memperuntukkan tanggungjawab Majlis untuk membantu dan menasihati Yang di-Pertuan Agong. 7. Fasal 7 menghendaki Majlis untuk terlibat dalam kemajuan ekonomi dan sosial serta kesejahteraan masyarakat Islam. Bagi maksud itu, fasal 8 memberikan kuasa kepada Majlis untuk menubuhkan syarikat dan mengesahkan syarikat yang ditubuhkan oleh Majlis di bawah Akta Syarikat 1965. Fasal 9 memperkatakan tentang kuasa Majlis untuk meminjam bagi maksud menunaikan fungsinya. 8. Fasal 10 hingga 13 mengandungi peruntukan berhubung dengan keanggotaan Majlis, penamatan pelantikan, pembatalan pelantikan dan penyiaran pelantikan dan penamatan dan pembatalan pelantikan dalam Warta. 9. Fasal 14 dan 15 masing-masing menyatakan mengenai tanggungjawab Pengerusi dan Setiausaha Majlis. 10. Fasal 16 hingga 23 memperkatakan tentang perkara berhubung dengan mesyuarat, minit mesyuarat dan ketetapan Majlis. 11. Fasal 24 memperkatakan cuti Pengerusi dan anggota Majlis. 12. Fasal 25 membenarkan Pengerusi untuk bertindak dalam hal yang perlu disegerakan.Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 69 13. Fasal 26 membenarkan Majlis untuk menubuhkan jawatankuasa. Fasal 27 memberikan kuasa kepada Majlis untuk mewakilkan kuasa dan tanggungjawabnya kepada Pengerusi, Setiausaha dan jawatankuasanya. 14. Fasal 28 mengadakan peruntukan bagi pelantikan Ketua Pegawai Eksekutif atas apa-apa syarat dan terma yang difikirkan sesuai oleh Majlis. 15. Fasal 29 mengadakan peruntukan bagi pelantikan pegawai dan pekhidmat Majlis serta syarat-syarat perkhidmatan. 16. Fasal 30, 31 dan 32 masing-masing menghendaki prosiding Majlis dirahsiakan, menyifatkan anggota dan pegawai Majlis sebagai pekhidmat awam mengikut pengertian Kanun Keseksaan dan membenarkan Majlis menentukan tatacaranya sendiri. BAHAGIAN III 17. Bahagian III mengandungi peruntukan tentang pelantikan Mufti, Timbalan Mufti, Jawatankuasa Fatwa dan fatwa berhubung dengan perkara yang menyentuh kepentingan negara. 18. Fasal 33 mengadakan peruntukan bagi pelantikan Mufti dan Timbalan Mufti manakala fasal 34 menyatakan fungsi-fungsi Mufti. 19. Fasal 35 memperkatakan penubuhan Jawatankuasa Fatwa. Fasal 36 hingga 41 mengandungi peruntukan berhubung dengan membuat fatwa termasuk fatwa yang menyentuh kepentingan negara. Fasal 42 berkait dengan permintaan pendapat Jawatankuasa Fatwa oleh mahkamah selain Mahkamah Syariah manakala fasal 43 menetapkan autoriti yang perlu diikuti dalam membuat fatwa. BAHAGIAN IV 20. Bahagian IV mengadakan peruntukan bagi perkara-perkara berhubung dengan Mahkamah Syariah dan Mahkamah Rayuan Syariah. 21. Fasal 44 mengandungi peruntukan mengenai penubuhan Mahkamah Rendah Syariah, Mahkamah Tinggi Syariah dan Mahkamah Rayuan Syariah. Fasal 45 hingga 50 memperuntukkan pelantikan Ketua Hakim Syarie, HakimHakim Mahkamah Rayuan Syariah, Hakim-Hakim Mahkamah Tinggi Syariah dan Hakim-Hakim Mahkamah Rendah Syariah, Ketua Pendaftar, Pendaftar, Timbalan Pendaftar dan Penolong Pendaftar. Fasal 51 hingga 58 menyatakan takat bidang kuasa Mahkamah Tinggi Syariah, Mahkamah Rendah Syariah dan Mahkamah Rayuan Syariah. 22. Fasal 59 hingga 61 menetapkan tatacara rayuan kepada Mahkamah Rayuan Syariah.70 Rang Undang-Undang 23. Fasal 62 memperuntukkan bahawa perbicaraan hendaklah diadakan dalam mahkamah terbuka manakala fasal 63 menghendaki prosiding Mahkamah Syariah dijalankan dalam bahasa kebangsaan. 24. Fasal 64 mengandungi peruntukan berhubung dengan pelaksanaan waran dan penyampaian saman bersaling di antara Wilayah-Wilayah Persekutuan dan Negeri-Negeri. 25. Fasal 65 mengadakan peruntukan bagi perlindungan Hakim dan pegawai Mahkamah. 26. Fasal 66 mengandungi peruntukan mengenai penubuhan Jawatankuasa Kaedah Mahkamah Syariah. 27. Fasal 67 memberikan kuasa kepada Pengerusi Mahkamah Rayuan Syariah untuk memberikan apa-apa Arahan Amalan dari semasa ke semasa. BAHAGIAN V 28. Bahagian V mengandungi peruntukan berhubung dengan pendakwaan dan perwakilan. 29. Fasal 68 dan 69 mengandungi peruntukan mengenai pelantikan Ketua Pendakwa Syarie, Pendakwa Syarie, Ketua Pegawai Penguat Kuasa Agama dan Pegawai Penguat Kuasa Agama. 30. Fasal 70 mengadakan peruntukan bagi perkara-perkara berhubung dengan Peguam Syarie. BAHAGIAN VI 31. Bahagian VI mengandungi peruntukan kewangan. 32. Fasal 71 memperkatakan penubuhan dan perkara-perkara berhubung dengan pentadbiran Baitulmal. Fasal 72 mengadakan peruntukan bagi perkaraperkara berhubung dengan penyediaan anggaran pendapatan dan perbelanjaan Majlis. Fasal 73 memperkatakan perbelanjaan Majlis manakala fasal 74 membenarkan Majlis mengendalikan akaun bank. Fasal 75 memperuntukkan bahawa Akta Badan Berkanun (Akuan dan Laporan Tahunan) 1980 terpakai kepada Majlis. 33. Fasal 76 hingga 78 memberikan kuasa kepada Majlis untuk memungut dan mengagihkan zakat dan fitrah, membuat peraturan-peraturan dan menimbangkan rayuan daripada mana-mana orang terhadap tuntutan bagi bayaran zakat dan fitrah ke atasnya. 34. Fasal 79 memperuntukkan bahawa Majlis hendaklah menjadi pemegang amanah tunggal bagi semua wakaf, nazar dan amanah manakala fasal 80 hingga 85 mengandungi peruntukan berhubung dengan pentadbiran amanah khairat, wakaf dan nazar. Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 71 35. Fasal 86 mengandungi peruntukan berhubung dengan pungutan khairat. BAHAGIAN VII 36. Bahagian VII mengandungi peruntukan berhubung dengan masjid. 37. Fasal 87 memperuntukkan bahawa Majlis hendaklah menjadi pemegang amanah tunggal bagi semua masjid. 38. Fasal 88 memperkatakan sekatan mengenai penubuhan masjid. 39. Fasal 89 dan 90 memperuntukkan syarat-syarat penubuhan masjid, menentukan sempadan kariah masjid dan penyenggaraan masjid oleh Majlis. 40. Fasal 91 hingga 94 mengandungi peruntukan berhubung dengan pelantikan, tauliah dan tempoh jawatan Pegawai Masjid. 41. Fasal 95 memberi kuasa kepada Majlis untuk membuat peraturan-peraturan berkenaan Jawatankuasa Kariah. 42. Fasal 96 membenarkan Majlis untuk mengecualikan mana-mana masjid daripada peruntukan Bahagian VII. BAHAGIAN VIII 43. Bahagian VIII mengandungi peruntukan mengenai pemelukan agama Islam. 44. Fasal 97 dan 98 menetapkan kehendak-kehendak bagi pemelukan agama Islam dan saat pemelukan agama Islam manakala fasal 99 memperkatakan tugas dan kewajipan mualaf. 45. Fasal 100 hingga 104 memperuntukkan pelantikan Ketua Pendaftar Mualaf dan Pendaftar Mualaf, pendaftaran mualaf, Perakuan Memeluk agama Islam, pengiktirafan mualaf dan kaedah menentukan sama ada orang yang tidak didaftarkan ialah seorang mualaf. 46. Fasal 105 menjadikan perbuatan memberikan maklumat atau keterangan palsu semasa proses pendaftaran mualaf suatu kesalahan. 47. Fasal 106 memberikan kuasa kepada Majlis untuk membuat peraturanperaturan. 48. Fasal 107 berkaitan dengan keupayaan untuk memeluk agama Islam.72 Rang Undang-Undang BAHAGIAN IX 49. Bahagian IX mengandungi peruntukan mengenai pendidikan agama Islam dan kesalahan mengajar agama Islam tanpa tauliah. 50. Fasal 108 memperkatakan penubuhan Jawatankuasa Pengajaran Agama Islam, keanggotaan dan fungsinya. Fasal 109 menjadikan kesalahan mengajar agama Islam atau apa-apa perkara tentang agama Islam tanpa tauliah. 51. Fasal 110 memberikan kuasa kepada Majlis untuk mendaftarkan sekolahsekolah agama Islam. 52. Fasal 111 membolehkan Majlis memberikan pengecualian kepada manamana orang daripada mana-mana peruntukan Bahagian ini. BAHAGIAN X 53. Bahagian X mengandungi peruntukan am. 54. Fasal 112 memperkatakan kuasa Majlis untuk membuat peraturanperaturan. 55. Fasal 113 dengan jelas menyatakan bahawa apa-apa peruntukan Akta yang dicadangkan yang tidak selaras dengan Hukum Syarak adalah tidak sah setakat ketidakselarasan itu. BAHAGIAN XI 56. Bahagian XI mengandungi peruntukan berhubung dengan pemansuhan, kecualian dan peralihan dan keberterusan dalam prosiding sivil dan jenayah dalam fasal 114 hingga 116. IMPLIKASI KEWANGAN Rang Undang-Undang ini akan melibatkan Kerajaan dalam perbelanjaan wang tambahan yang amaunnya tidak dapat ditentukan sekarang ini. [PN(U2 )2382] |
| You are subscribed to email updates from Suara Razlan's... To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
| Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610 | |
Tiada ulasan:
Catat Ulasan